Σε λίγο καιρό κλείνουν 15 χρόνια από τότε που άνοιξε το πρώτο ξενοδοχείο του πλέον πιο διάσημου προορισμού της Πελοποννήσου, και όχι μόνο, και η Costa Navarino το γιορτάζει με εξαιρετικές γαστρονομικές εμπειρίες και πολυβραβευμένους σεφ. Πιο συγκεκριμένα, φέτος είδαμε τον βραβευμένο με αστέρι Michelin Αλέξανδρο Τσιοτίνη να δημιουργεί το πρώτο του CTC εκτός Αθηνών μέσα στo Navarino Dunes, τον πολυβραβευμένο Νίκο Μπίλλη να αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Executive Chef στο πανέμορφο W Costa Navarino, το The Bar in Front of the Bar (#51 στα World’s 50 Best Bars) να επιμελείται όλες τις cocktail list του ίδιου ξενοδοχείου, ενώ ήδη από πέρσι ο καταξιωμένος Γάλλος σεφ Joris Larigaldie είναι ο νέος Culinary Director όλου του προορισμού με τεράστια όνειρα, όραμα και όρεξη για ένα λαμπρό γαστρονομικό μέλλον για όλα τα resorts του destination.
Παράλληλα, μία σειρά από guests, events και happenings με καλεσμένους διάσημους δημιουργούς από όλο τον κόσμο έρχεται να συμπληρώσει το εξαιρετικά ενδιαφέρον παζλ του προορισμού, που φαίνεται πως πρόκειται να μας προσφέρει μία από τις πιο δυνατές και ενδιαφέρουσες σεζόν στην ιστορία της. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Βρεθήκαμε εκεί για τρεις ημέρες γεμάτες γεύσεις και αρώματα και έχουμε πολλά και άκρως συναρπαστικά να μοιραστούμε μαζί σας. Αρχής γενομένης από το νέο εγχείρημα του Αλέξανδρου Τσιοτίνη και του βραβευμένου με αστέρι Michelin CTC του με την Costa Navarino. Όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα και φιλοξενήσαμε στην πρώτη αποκλειστική συνέντευξη του διάσημου σεφ στο CNN Greece, το CTC απέκτησε το πρώτο του εκτός πόλης αδελφάκι, το Paráfrasi by CTC που άνοιξε μέσα στο Navarino Dunes. Πλην αυτού ο σεφ και η ομάδα του ανέλαβαν και το Kafenio και τη Souvlakerie, δύο spots που μέσα στα χρόνια έχουν αγαπηθεί βαθιά από τους επισκέπτες των resorts και πλέον περνούν στην καλύτερη εκδοχή τους. Στο Kafenio συστήνουμε οπωσδήποτε να κάνετε έστω και μία μικρή στάση για κρεμ μπρουλέ ριζόγαλο και κορυφαίο χειροποίητο ραβανί με παγωτό κανταΐφι.
Ας περάσουμε όμως στη γαστρονομική καρδιά του τριπλού dining project της συνεργασίας Τσιοτίνη και Navarino, δηλαδή το εστιατόριο Paráfrasi by CTC. Το πρώτο εκτός αστικού ιστού αδελφάκι του βραβευμένου με αστέρι Michelin αθηναϊκού εστιατορίου λοιπόν βρίσκεται στο Navarino Dunes, δηλαδή στο σύμπλεγμα που δημιουργείται από τα resorts Westin και Romanos, δίπλα στην γραφική εκκλησία του destination. Ο φιλόξενος εσωτερικός χώρος με έμφαση στα φυσικά υλικά και το ανοικτόχρωμο ξύλο προσφέρεται ιδανικά για τις πολύ κρύες ή πολύ ζεστές μέρες, ενώ η όμορφη «αυλή» είναι ιδανική για να απολαύσει κανείς την εμπειρία al fresco dining, χαζεύοντας παράλληλα τον κόσμο να πηγαινοέρχεται στα διάφορα venues και το open-air cinema.
Εδώ συναντούμε λοιπόν την εκδοχή του CTC «εάν ποτέ ήταν ταβέρνα», όπως είπε χαριτολογώντας ο ίδιος ο σεφ με το γνωστό πλήρως ακομπλεξάριστο στυλ του. Η κουζίνα κινείται σε ρυθμούς fine comfort -μία τάση που βλέπουμε να αγκαλιάζεται όλο και περισσότερο από καταξιωμένους σεφ σε Ελλάδα και εξωτερικό τελευταία- και λειτουργεί από το απόγευμα και μετά. Εμείς, κατά την προσφιλή μας συνήθεια, δοκιμάσαμε σχεδόν όλο το μενού και έχουμε να πούμε πως πρόκειται για μία από τις πιο όμορφα δημιουργικές αποδόσεις, ή μάλλον «παραφράσεις», της ελληνικής γαστρονομικής κουλτούρας και παράδοσης. Το μενού είναι τόσο όσο χρειάζεται σε μέγεθος για να δίνει επιλογές χωρίς να μπερδεύει, ώστε και ένας repeater ή ένας επισκέπτης της περιοχής να μπορεί να βρίσκει πάντα κάτι νέο αλλά συνάμα και να εντοπίσει τα αγαπημένα του, που θα θέλει να γεύεται κάθε φορά.
Αφού όμως μιλήσαμε για «αγαπημένα», τα δικά μου αγαπημένα και αυτά που δεν θα έλειπαν ποτέ από την προσωπική μου must-order list ξεκινούν σίγουρα με το επικό χειροποίητο προζυμένιο καρβελάκι με εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, ελιές και τοπικό ξίγαλο. Όμως καλό είναι να μην παρασυρθεί κανείς, καθώς η συνέχεια έπεται μακρά και άκρως λαχταριστή.
Τα «γεμιστά» εδώ έρχονται σε μορφή Greek style tuna nigiri με το sushi ρύζι κάτω από τον τέλεια κομμένο τόνο να έχει όλα τα αρώματα και τη γεμάτη γεύση των κλασσικών γεμιστών, χωρίς να λείπουν ούτε καν οι σταφίδες και τα κουκουνάρια. Μία μπουκιά συμπυκνωμένης παράδοσης, νοσταλγίας και ευρηματικότητας όλα σε ένα. Πάρα πολύ ωραία, δροσερή και με μεστή γεύση η δική τους εκδοχή της παντζαροσαλάτας, με τα ψητά παντζάρια να ενώνονται με την οξύτητα των κόκκινων φρούτων, τραγανά αμύγδαλα και ένα πολύ ενδιαφέρον παγωτό από τυρί φέτα της περιοχής. Εξίσου υψηλής γευστικής απόδοσης πιάτο -και πολύ φωτογενές- είναι το εικονιζόμενο κεμπάπ τόνου με ροδιακή πίτα, κίμτσι και μία σως από γιαούρτι και ταχίνι.
Για εμένα από τα κορυφαία πιάτα είναι με διαφορά το «πίτα γύρος», που φυσικά είναι παραφρασμένο αλά CTC και αποτελείται από ένα χειροποίητο γκιοζλεμέ γεμιστό με τυροκαυτερή καπνιστής φέτας και από πάνω έχει ένα carpaccio από μοσχαρίσια γλώσσα σε στυλ γύρου. Εάν το πίτα γύρος πρέπει να γίνει «δημιουργικό», αυτή είναι η απόλυτη εκδοχή του.
Στα κυρίως λάτρεψα την τοπική τσουχτή που εδώ φυσικά δεν είναι η κλασσική, χωρίς όμως να λείπει κανένα κλασσικό στοιχείο της. Έτσι εδώ τη συναντούμε με καλαμαράτα τέλεια βρασμένη που ανακατεύεται με μία μεστή σως από μυζήθρα και καμένο βούτυρο, τηγανητό κρόκο αυγού και μανιτάρια. Κάθε μπουκιά και ένα μικρό επιφώνημα ευχαρίστησης. Τέλος η γουρουνοπούλα, που δεν μπορεί να λείπει από κανένα μεσσηνιακό εστιατόριο που σέβεται τον εαυτό του, είναι ελληνικό iberico με μία πενταντόστιμη μους τηγανητής πατάτας και ένα μικρό romaine lettuce με κομψή βινεγκρέτ λεμονιού. Η τραγανή πετσούλα κερδίζει στα σημεία της αυθεντικότητας και είναι not to be missed.
Αλλάζουμε όμως εστιατόριο και ξενοδοχείο, για να περάσουμε στο γειτονικό W Costa Navarino, όπου ο νέος executive chef Νίκος Μπίλλης έχει κάνει πολύ σοβαρή δουλειά στο θέμα των τοπικών υλικών και αυτό κάνει τη διαφορά ακόμη και στους πιο αμύητους σε θέματα εντοπιότητας. Γνωστός η αλήθεια για την εμμονή του με την πρώτη ύλη και την εποχικότητα, ο νέος σεφ έχει αναλάβει να φέρει την τοπική γη και θάλασσα όσο γίνεται πιο κοντά στο τραπέζι και την καρδιά των επισκεπτών του και η περιοχή στη οποία βρέθηκε προσφέρεται ιδανικά.
Στο παραθαλάσσιο εστιατόριο Parelia, το πανέμορφο venue που το καλοκαίρι μας δίνει την ευκαιρία να τρώμε με τα πόδια μας θαμμένα στην άμμο και το ηλιοβασίλεμα σε πρώτο πλάνο, ο Νίκος Μπίλλης υπόσχεται αυθεντικά ταξίδια στην ελληνική μαγειρική παράδοση με ένα μενού-ωδή στα κορυφαία τοπικά υλικά. Το επικό καλωσόρισμα με ζεστό προζυμένιο ψωμί, ελιές Καλαμών, άρμη, τουρσί αγκινάρας, αρμυρίκια και κουκιά σε βάζει αμέσως στο κλίμα της κουζίνας, η οποία συνεχίζεται με μία επική ψαρόσουπα με κεφάλι σφυρίδας, που όσο ακόμη δεν έχει πιάσει έντονη ζέστη συστήνεται ανεπιφύλακτα.
Όσο και εάν φανεί περίεργο σε κάποιους, ένα από τα πιο αληθινά και υπέροχα πιάτα του μενού είναι η τοματοσαλάτα, που λάμπει δια της απλότητάς της και αφήνει όλη τη γεύση της χαρακτηριστικής χοντροκατσαρής τομάτας να πρυτανεύσει. Τομάτα, ελιές, εξαιρετικό λάδι και φέτα ΠΟΠ Μεσσηνίας, για μία μπουκιά γεμάτη γεύση και αρώματα ελληνικής γης. Τα άγρια σπαράγγια στην εποχή τους με καβουρδισμένα αμύγδαλα, σκόρδο και ελαιόλαδο, αλλά και τα αγκιναράκια με αυγοράταραχο, ελαιόλαδο και περγαμόντο ήταν δύο από τα πιάτα που ξεσήκωσαν τα μεγαλύτερα κύματα ενθουσιασμού στο τραπέζι, καθώς και δύο από τα πιο ενδεικτικά της φιλοσοφίας του σεφ.
Οι κόκκινες γαρίδες Μάνης που ψήνονται στο αλάτι και τρώγονται ιδανικά με το χέρι, θα σε κάνουν να γλύψεις τα δάχτυλά σου -κυριολεκτικά και μεταφορικά-, ενώ η μακαρονάδα του ψαρά με αριστοτεχνικά βρασμένα λιγκουίνι με όστρακα και γαρίδες στο ζωμό τους είναι ένα πιάτα που αναμένεται να γίνει ανάρπαστο αυτή τη σεζόν. Εδώ που τα λέμε τι άλλα να ονειρευτείς να απολαύσεις με τα πόδια σου θαμμένα στην άμμο.
Τώρα που είπα «άμμο» θυμήθηκα πως σε αυτήν την άμμο θα φιλοξενηθεί και πάλι φέτος το υπέροχο project Chefs on Fire που διοργανώνεται κάθε χρόνο στην παραλία του W και φέρνει διάσημους σεφ να μαγειρεύουν πάνω από ανοικτές φωτιές κυριολεκτικά δίπλα στη θάλασσα. Σκοπεύουμε να το επισκεφθούμε, οπότε θα σας μεταφέρουμε και τις εντυπώσεις μας.
Ο Νίκος Μπίλλης λοιπόν άλλαξε εντελώς και το μενού του Piqantro, του εστιατορίου μέσα στο καταπράσινο γήπεδο golf Navarino Hills. Το εστιατόριο διατηρεί τη στενή του σχέση και με την κρεατοφαγία, είναι δηλαδή πολύ κοντά σε ένα steak house, και με την Ισπανία, καθώς ξεκίνησε ως καθαρά ισπανικό εστιατόριο, αλλά πλέον υπό τον νέο του σεφ επικεφαλής κάνει μία έντονη στροφή στην τοπική πρώτη ύλη και σε μία πιο μεσογειακή προσέγγιση.
Πολύ ενδιαφέρον είναι να σημειώσουμε πως πολλά πράγματα είναι ισπανικά στην ψυχή μεν αλλά ελληνικά στην καταγωγή δε. Και εξηγούμε, τα θεϊκά Jamon Iberico και Chorizo Picante που απολαμβάνεις σχεδόν ηδονικά μαζί με τις πιπεριές padron και το ζεστό ψωμί με πάστα τομάτας δεν έχουν ταξιδέψει από την Ισπανία αλλά από τη γνωστή μας φάρμα Kermes στο όρος Λαπίθα στη Δυτική Πελοπόννησο κοντά στην Αρχαία Ολυμπία.
Εδώ τις εντυπώσεις έκλεψαν η κρύα σούπα με αγκινάρες από τη Μικρομάνη, chorizo και spicy λάδι τσορίθο, αλλά και ο τόνος Ιονίου με θεϊκά βλίτα στα κάρβουνα, μαύρο σκόρδο και παντζάρι. Η αυθεντική ισπανική paella θαλασσινών φυσικά και παραπέμπει άμεσα στις ισπανικές καταβολές του project και ήδη είναι εξαιρετικά δημοφιλείς μεταξύ και των διαμενόντων των resort και των εξωτερικών επισκεπτών.
Αλλά εγώ -ως γνωστός carnivore- ενθουσιάστηκα με τις premium κοπές, οι οποίες αυτές έρχονται όντως από την Ισπανία, και ψήνονται αριστοτεχνικά εδώ με ένα συναρπαστικό Chuleta de Tomahawk και ένα Faida de Wagyu (9+) να αποδεικνύουν τη σημασία της εξαιρετικής πρώτης ύλης σε συνδυασμό με τη μαεστρία του ψήστη.
Υπό το φόβο πως μάλλον έχω ήδη μακρηγορήσει, θα ήθελα να προλάβω να συμπληρώσω μερικά πραγματάκια ακόμη πριν κλείσω. Πρώτον να πω πως ο νέος Culinary Director του Costa Navarino, o σεφ Joris Larigaldie, δείχνει πολύ έτοιμος να φέρει το destination στην πιο δημιουργική γαστρονομική εποχή του, αφού επενδύει στις σωστές συνεργασίες και στην κορυφαία πρώτη ύλη, ενώ δεν φοβάται να πειραματιστεί ακόμη και με ήδη established concepts, όπως το πλήρως νέο και πολύ αναβαθμισμένο μενού του 1827 restaurant που πλέον σερβίρει -με μεγάλη επιτυχία από ότι μαθαίνω- πιάτα όπως μους φέτας μπουγιουρντί ή μπριός μπουκιές βουτύρου με αχλάδι ή μοσχαρίσια sliders με παλαιωμένη γραβιέρα και γλυκοπατάτα.
Επίσης, για πρώτη φορά έμεινα στο Romanos, A Luxury Collection Resort, Costa Navarino, καθώς έχω μείνει και στα τρία άλλα resorts του destination και αυτό ήταν το τελευταίο που μου είχε ξεφύγει. Τα άνετα δωμάτια χαρακτηρίζονται από μία σαφή διάθεση ενοποίησης εσωτερικών και εξωτερικών χώρων, με τις infinity πισίνες σε κάποια δωμάτια να κάνουν ακόμη πιο έντονη την αίσθηση χαλάρωσης και αποφόρτισης μέσα στο πράσινο και κάτω από τον καταγάλανο ουρανό. Το turndown service αφήνει μικρά δωράκια περιποίησης στο μαξιλάρι σου, που πολύ εξετίμησα, όπως άλλωστε και τα Byredo bathroom amenities, αφού ξέρεις πλέον την άποψή μου για το hospitality, πως είναι οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη μεγάλη διαφορά.
Παράλληλα το resort άνοιξε πέρσι μία ολοκαίνουρια adults-only πισίνα, κάτω από την επιφάνεια της οποίας παίζει μουσική, και έτσι μπορείς να επιπλεύσεις στην επιφάνεια, από τη μία ακούγοντας τη μουσική κάτω από το νερό και γύρω σου βλέποντας τις στιβαρές ελιές να σε περιστοιχίζουν.
Η κεντρική πισίνα του Romanos είναι πραγματικά μία όαση ηρεμίας και coolness, αφού απαρτίζεται ουσιαστικά από τρεις διαφορετικές πισίνες, προσφέροντας άπλετο χώρο και γωνιές για να αποφασίσεις εάν θες να απομονωθείς ή να βρίσκεσαι στο επίκεντρο. Παρότι και αυτό το resort είναι εξαιρετικό για οικογένειες, όπως και το Westin, θεωρώ πως το γεγονός πως βρίσκεται πιο πολύ προς τα τελικά σύνορα του destination του δίνουν μία έξτρα δόση ησυχίας και ηρεμίας, οπότε συστήνεται ακόμη περισσότερο για χαλάρωση και αποφόρτιση από τους ρυθμούς της καθημερινότητας.
Τέλος να πούμε και να κλείσουμε πως το Costa Navarino διαθέτει καταφύγιο για αδέσποτα ζώα, που λειτουργείται αποκλειστικά από εθελοντές εργαζομένους, και μέχρι σήμερα έχει βρει σπίτι σε 250 αδέσποτα ζωάκια, ενώ οι ειδικές κατασκευές πρόσβασης στη θάλασσα που υπάρχουν στο W είναι διαθέσιμες προς όλα τα άτομα με κινητικά προβλήματα στην περιοχή, αρκεί να καλέσουν και να ενημερώσουν για την ώρα έλευσής τους. Επίσης μέσω του Ιδρύματος Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλος έχουν πραγματοποιηθεί εκπαιδευτικά προγράμματα σε πάνω από 1,500 αγρότες και 800 επαγγελματίες του επισιτιστικού τομέα, ενώ 12εκατ ευρώ είναι η προστιθέμενη αξία στην αγροτική οικονομία (EY study 2017). Στην εφοδιαστική αλυσίδα συμμετέχουν περισσότεροι από 1,500 προμηθευτές εκ των οποίων το 83% είναι από την Ελλάδα ενώ το 46% του προϋπολογισμού F&B είναι σε προμηθευτές στη Μεσσηνία.
