Μια ανάσα από τον σύγχρονο κόσμο, στα καταγάλανα νερά των Βορείων Σποράδων, απλώνεται ένας μικρός παράδεισος άγριας ομορφιάς και σπάνιας οικολογικής αξίας. Το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου, Βορείων Σποράδων — το πρώτο θαλάσσιο πάρκο της Ελλάδας — παραμένει εδώ και τρεις δεκαετίες το πιο αθόρυβο αλλά ουσιαστικό ανάχωμα απέναντι στην ανθρώπινη αδιαφορία για το περιβάλλον.
Από το 1992 που ιδρύθηκε, το Πάρκο καλύπτει μια εντυπωσιακή έκταση περίπου 3.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, προσφέροντας καταφύγιο σε ένα μοναδικό μωσαϊκό ζωής: από τα δελφίνια και τις φάλαινες ως τα σπάνια θαλασσοπούλια και τα αγριοκάτσικα των Γιούρων. Πυρήνας του, η νήσος Πιπέρι, φιλοξενεί τον πιο σημαντικό πληθυσμό της μεσογειακής φώκιας Monachus monachus σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Εδώ, η φύση δεν επιβιώνει — ανθίζει.
Η ιδιαίτερη γεωμορφολογία της περιοχής, η σχεδόν απόλυτη απουσία ανθρώπινης πίεσης και η απομόνωση δημιούργησαν τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη και διατήρηση σπάνιων ειδών, σε ξηρά και θάλασσα. Περισσότερα από 300 είδη ψαριών, 80 είδη πουλιών και δεκάδες θαλάσσια θηλαστικά συναντώνται στα νερά του Πάρκου, ενώ το εντυπωσιακό κόκκινο κοράλλι, τα ζωνοδέλφινα, οι φυσητήρες και οι ζιφιοί συνθέτουν ένα σπάνιο υποθαλάσσιο θέαμα για όσους τυχερούς βρεθούν εκεί.
Το φυσικό μεγαλείο της περιοχής πλαισιώνεται από μια βαθειά πολιτιστική κληρονομιά. Στη νήσο Περιστέρα βρίσκεται ένα από τα πιο σημαντικά ναυάγια της αρχαιότητας — ένα εμπορικό πλοίο του 5ου αιώνα π.Χ. γεμάτο αμφορείς, που πλέον είναι επισκέψιμο από δύτες και τουρίστες, συνδυάζοντας τη μαγεία της ιστορίας με τον σεβασμό στο περιβάλλον.
Η Αλόννησος δεν είναι απλώς ένας τόπος — είναι παράδειγμα. Παράδειγμα του πώς η προστασία της φύσης μπορεί να συνυπάρξει με την ήπια τουριστική ανάπτυξη. Παράδειγμα για το πώς η βιοποικιλότητα μπορεί να γίνει μέρος της τοπικής ταυτότητας, κληρονομιάς και υπερηφάνειας.
Καθώς οι περιβαλλοντικές προκλήσεις της εποχής μας εντείνονται, το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Αλοννήσου δεν είναι απλώς ένας προστατευόμενος χώρος. Είναι μια υπενθύμιση ότι όταν ο άνθρωπος επιλέξει να σεβαστεί τη φύση, εκείνη ανταποδίδει με ζωή — και ελπίδα.
