Υπάρχουν κάποιες φράσεις που μπορούν να σας κάνουν να συνειδητοποιήσετε ότι ο φίλος σας σας ζηλεύει ακόμα κι αν φαίνεται το αντίθετο.
Όπως εξηγεί το psicoadvisor, υπάρχει μία κατηγορία φίλων που τρέφονται από τον φθόνο απέναντι και στους φαινομενικά πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Μάλιστα είναι σύμφωνα με το δημοσίευμα, κάποιες χαρακτηριστικές φράσεις που χρησιμοποιούν, στις οποίες κρύβεται η ζήλια.
Όταν νιώθετε μικρές αιχμές, ειρωνεία, ή μια υποδόρια ανάγκη να δικαιολογηθείτε και η επιτυχία σας δεν γιορτάζεται ποτέ αληθινά καθώς συνοδεύεται πάντα από ένα «ναι, αλλά…», τότε κάτι μπορεί να συμβαίνει.
Αυτός ο τύπος φίλου δεν θα σας προσβάλει ανοιχτά. Αντίθετα, θα ντύσει την πικρία του με χαμόγελο, με ασαφείς φράσεις και διφορούμενα κομπλιμέντα. Κι εσείς θα βρεθείτε να αναρωτιέστε αν υπερβάλλετε.
Οι φράσεις που δείχνουν ότι φίλος σου μπορεί να σε ζηλεύει
«Τυχερός είσαι, όλα σου πάνε εύκολα…»
Δεν άξιζες αυτό που πέτυχες, απλώς σου έτυχε. Ο ζηλιάρης φίλος αγνοεί τον κόπο και τις θυσίες σου, μειώνοντάς τα όλα σε «καθαρή τύχη».
«Έχεις αλλάξει από τότε που πέτυχες…»
Δεν είναι μια στοργική παρατήρηση, αλλά συγκαλυμμένη κριτική. Η επιτυχία σου τον απομακρύνει συναισθηματικά, γιατί δεν αντέχει να σε δει να τα καταφέρνεις.
«Δεν καταλαβαίνω πώς έχεις τόση τύχη…»
Δείχνει άρνηση αναγνώρισης της αξίας σου: «Αφού δεν είσαι καλύτερος από εμένα, άρα ό,τι πέτυχες είναι τυχαίο».
«Είσαι σίγουρος ότι το αξίζεις;»
Μια φράση που υπονομεύει την αυτοεκτίμησή σου, παρόλο που «είναι απλώς ερώτηση».
«Πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος…»
Αντί για συγχαρητήρια, υποβάθμιση. Μειώνει την αξία της επιτυχίας σου για να μη νιώσει κατώτερος.
«Εγώ στη θέση σου δεν θα έπαιρναν τα μυαλά μου αέρα»
Έρχεται όταν αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Ο άλλος ενοχλείται που αρχίζεις να αποκτάς αυτοπεποίθηση.
«Ήθελα κι εγώ να το κάνω πριν από σένα…»
Αν το σκεφτόταν «πριν», τότε εσύ δεν είσαι και τόσο…ξεχωριστός.
«Δεν είναι όλα όπως φαίνονται…»
Φράση για να «χτυπήσει» τη χαρά σου. Μοιάζει με ευχή: «Χάρηκες τώρα, αλλά μπορεί να φας τα μούτρα σου».
«Ε, δεν κάνεις και τίποτα τρομερό…»
Μείωση της αξίας της προσπάθειάς σου, ώστε να νιώσει λιγότερο ανεπαρκής.
«Έχεις καβαλήσει το καλάμι, δεν σε αναγνωρίζω πια…»
Αυτή η φράση έρχεται όταν πας να «ξεφύγεις» από τον ρόλο του μικρού, ταπεινού, και αδιάφορου.
