Στις αρχές Μαρτίου, λίγες ημέρες μετά την εκρηκτική συνάντηση Τραμπ–Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο, η ουκρανική πρεσβεία στο Λονδίνο βρέθηκε στο επίκεντρο διπλωματικών τηλεφωνημάτων.
Η ομάδα του Τζ. Ντ. Βανς, αντιπροέδρου των ΗΠΑ, προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία με τον πρέσβη της Ουκρανίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Βαλέρι Ζαλούζνι, πρώην αρχηγό του στρατού και εμβληματική φιγούρα του πολέμου. Παρά την πίεση, εκείνος –μετά από συνεννόηση με τον στενό κύκλο του Ζελένσκι– αρνήθηκε να απαντήσει.
Το περιστατικό έδειξε τον λεπτό πολιτικό ισορροπισμό που κρατά ο Ζαλούζνι. Αν και παραμένει θεσμικά πιστός στην ουκρανική κυβέρνηση, θεωρείται από πολλούς –εντός και εκτός Ουκρανίας– ως ο «φυσικός διάδοχος» του Ζελένσκι. Οι επισκέψεις βουλευτών, ακτιβιστών, ισχυρών επιχειρηματιών αλλά και αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων, όπως του πρώην συμβούλου του Τραμπ, Πολ Μάναφορτ, στην πρεσβεία του Λονδίνου ενισχύουν τα σενάρια. Παράλληλα, η δημοφιλία του στο εσωτερικό, χτισμένη πάνω στην επιτυχημένη απόκρουση της ρωσικής εισβολής του 2022, εξακολουθεί να ανησυχεί το προεδρικό γραφείο.
Ο «σιωπηλός αντίπαλος» του Ζελένσκι
Αν και ο Ζαλούζνι αποφεύγει να μιλήσει δημόσια για πολιτικές φιλοδοξίες, πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι προετοιμάζει το έδαφος. Στενοί του συνεργάτες λένε ότι βλέπει το παράδειγμα του Ισραήλ, μιας χώρας που επιβιώνει με στρατηγική «μόνιμης άμυνας», ως μοντέλο για το μέλλον της Ουκρανίας. Σε ιδιωτικές συζητήσεις, μάλιστα, δεν αποκλείει να εμφανιστεί ως ένας «σκληρός ηγέτης σε καιρό πολέμου», έτοιμος να ζητήσει από τους πολίτες «αίμα, δάκρυα και θυσίες» για τη σωτηρία της πατρίδας.
Παρά τις πιέσεις, ο Ζαλούζνι παραμένει προσεκτικός. Έχει δεσμευθεί ότι δεν θα αμφισβητήσει ανοιχτά τον Ζελένσκι όσο διαρκεί ο πόλεμος, αποφεύγει προκλητικές δημόσιες εμφανίσεις και επιμένει στον ρόλο του διπλωμάτη στο Λονδίνο. Όμως, στο Κίεβο, ολοένα και περισσότεροι θεωρούν ότι «ο στρατηγός περιμένει την κατάλληλη στιγμή». Όπως σχολίασε πολιτικός αναλυτής: «Ο Ζαλούζνι θα πάρει την απόφασή του την τελευταία στιγμή, λίγο πριν τις εκλογές. Και τότε θα δούμε τη μεγάλη μάχη για την ηγεσία της Ουκρανίας».
Με πληροφορίες από Guardian