Νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι η επανάληψη βωμολοχιών πριν από την εκτέλεση μιας φυσικής άσκησης μπορεί να κάνει πραγματική διαφορά – όχι μόνο στη δύναμη, αλλά και στην κινητοποίηση και στη συνολική αίσθηση αντοχής.
Σε μια πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη στο Quarterly Journal of Experimental Psychology, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η επανάληψη μιας βρισιάς για 10 δευτερόλεπτα πριν από τη χρήση ενός δυναμομέτρου χειρολαβής αύξησε την απόδοση των συμμετεχόντων κατά 1,4 κιλά σε σύγκριση με όσους χρησιμοποιούσαν ουδέτερες λέξεις. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν επίσης βελτιωμένη διάθεση, αίσθηση χιούμορ και αυξημένο ενθουσιασμό.
Η μελέτη περιελάμβανε 52 φοιτητές πανεπιστημίου, οι οποίοι κλήθηκαν να επαναλάβουν είτε μια βωμολοχία είτε μια ουδέτερη λέξη και στη συνέχεια να εκτελέσουν δύο τεστ:
- Ένα για μέτρηση της δύναμης σφιξίματος.
- Ένα για δοκιμή συγκέντρωσης και προσοχής, που απαιτούσε την αναγνώριση της κατεύθυνσης ενός κεντρικού βέλους ανάμεσα σε αποσπαστικά σύμβολα.
Κατά τη διάρκεια του πειράματος, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα καταγράφτηκε με EEG για την παρακολούθηση ενός σήματος γνωστού ως “ERN” (Error-Related Negativity), το οποίο εμφανίζεται αμέσως μετά από ένα λάθος και αντανακλά πόσο προσεκτικός και επικεντρωμένος είναι ο εγκέφαλος στην ακρίβεια.
Η έκπληξη;
Ενώ η βωμολοχία βελτίωσε τη φυσική δύναμη και ενεργοποίησε το σύστημα κινητοποίησης του εγκεφάλου – ιδιαίτερα το μέρος που σχετίζεται με την επιδίωξη στόχων (BAS Drive) – το σήμα ERN δεν άλλαξε. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος συνέχισε να παρακολουθεί τα λάθη αποτελεσματικά, υποδεικνύοντας ότι η βωμολοχία δεν μείωσε τον αυτοέλεγχο ούτε «χαλάρωσε» τον εγκέφαλο όπως πιστευόταν προηγουμένως.
Οι ερευνητές εξήγησαν ότι η βρισιά δεν αυξάνει τη θέληση με τον παραδοσιακό τρόπο, αλλά προκαλεί μια ξαφνική έκρηξη έντονων συναισθημάτων, όπως θυμός ή ενθουσιασμός, που προσωρινά βοηθούν στην αντοχή στον πόνο, στην απόδοση και στην υπέρβαση προκλήσεων – χωρίς να χάνεται ο έλεγχος ή η λογική σκέψη.
Η ομάδα κατέληξε ότι η επίδραση της βωμολοχίας στον εγκέφαλο είναι πιο σύνθετη από ό,τι υποθέτουμε, και η ιδέα ότι προκαλεί πλήρη χαλάρωση μπορεί να είναι υπερβολική – κάτι που απαιτεί επανεκτίμηση των κοινών πεποιθήσεων για αυτήν.
