Η φωτογραφία του Τζουντ Λο ως Βλαντιμίρ Πούτιν κυκλοφόρησε με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας «Ο μάγος του Κρεμλίνου» στη Βενετία.
«Αυτό που κάνει αυτή την ταινία μοναδική, και τελικά αυτό που με γοήτευσε, ήταν ακριβώς ότι έδειξε τις συνέπειες του πολιτικού κακού, αλλά και προσπάθησε να απεικονίσει τη φύση του. Πώς λειτουργεί, την εσωτερική του λειτουργία», λέει ο σκηνοθέτης Ολιβιέ Ασαγιάς, μιλώντας στο Variety.
Στη φωτογραφία που δημοσίευσε το περιοδικό, ο Λο στέκεται πλάι στον συμπρωταγωνιστή του, Πολ Ντάνο, ο οποίος υποδύεται τον σύμβουλο επικοινωνίας και στρατηγικής, Βάντιμ Μπαράνοφ.
Venice premiere “The Wizard of the Kremlin” stars Jude Law as Vladimir Putin.
“What makes this film unique, and ultimately what fascinated me, was precisely that it showed the consequences of political evil, but also tried to portray its nature. How it works, its inner… pic.twitter.com/dKcwcK9amG
— Variety (@Variety) August 27, 2025
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Τζουλιάνο ντα Εμπολι, το «The Wizard of the Kremlin» του Γάλλου σκηνοθέτη είναι μια εξερεύνηση των θεμελίων του «σύγχρονου πολιτικού κόσμου» και όχι απλώς η η «ιστορία προέλευσης του Πούτιν».
Η αμφισημία του κακού στον κινηματογράφο
Ο Ασαγιάς γνωρίζει ότι η πολύπλευρη απεικόνιση του Πούτιν μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις. Ο Ασαγιάς αστειεύεται ότι δεν είναι «ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που παρουσιάζει τρομερούς χαρακτήρες», αναφέροντας ως παραδείγματα τα «Scarface», «Ο Νονός», «Nosferatu» και το δικό του, υποψήφιο για Emmy, «Carlos».
«Πάντα ένιωθα ότι, βαθιά μέσα μου, αυτό το ζήτημα του κακού και της αμφισημίας του είναι κάτι που ανήκει στο σινεμά και πάντοτε ανήκε στο σινεμά», λέει, προτού παραθέσει τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, «ο οποίος είπε ότι όσο πιο επιτυχημένος είναι ο κακός, τόσο καλύτερη είναι η ταινία».
Ο Ασαγιάς υποστηρίζει, ωστόσο, ότι οι θεατές «ίσως να είναι λιγότερο συνηθισμένοι να απεικονίζεται το πολιτικό κακό», το οποίο «δεν είναι κάτι που δείχνουμε, είναι κάτι που υφιστάμεθα».
«Αυτό που κάνει την ταινία μοναδική και, τελικά, αυτό που με γοήτευσε, ήταν ακριβώς ότι έδειχνε τις συνέπειες του πολιτικού κακού, αλλά προσπαθούσε επίσης να αποδώσει τη φύση του. Πώς λειτουργεί, τους εσωτερικούς του μηχανισμούς», λέει ο Ασαγιάς.
Με πληροφορίες από Variety
