Ιδιωτικές αμερικανικές στρατιωτικές εταιρείες αναμένεται να αναπτυχθούν στην Ουκρανία ως μέρος ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου ειρήνης που εξετάζει ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Αμερικανός πρόεδρος βρίσκεται σε συνομιλίες με Ευρωπαίους συμμάχους σχετικά με την παρουσία οπλισμένου ιδιωτικού στρατού που θα βοηθήσει στην κατασκευή οχυρωματικών έργων για την προστασία των αμερικανικών συμφερόντων στη χώρα. Το σχέδιο αποτελεί έναν «περιφερειακό» τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης, μετά την υπόσχεση του Τραμπ ότι αμερικανικά στρατεύματα δεν θα μείνουν στην Ουκρανία.
Οι Αμερικανικές στρατιωτικές εταιρείες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν με σκοπό να ανακατασκευάσουν τις αμυντικές γραμμές στο μέτωπο, να δημιουργήσουν νέες βάσεις και να προστατεύσουν τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Η παρουσία αυτών των ιδιωτικών στρατιωτικών δυνάμεων θα λειτουργήσει ως αποτρεπτικό μέτρο ώστε να αποθαρρύνει τον Βλαντίμιρ Πούτιν από το να παραβιάσει μια ενδεχόμενη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός. Το σχέδιο αυτό συζητείται παράλληλα με ένα ευρύτερο πακέτο εγγυήσεων ασφάλειας που έχει καταρτιστεί από τον συνασπισμό χωρών υπό την ηγεσία του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, το οποίο θα αποτελέσει τη βάση ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου ειρήνης.
Οι τελικές λεπτομέρειες, που περιλαμβάνουν αεροπορική επιτήρηση, εκπαίδευση στρατευμάτων και ναυτικές αποστολές στη Μαύρη Θάλασσα, μπορεί να ανακοινωθούν ακόμα και μέσα στο σαββατοκύριακο, μετά από εβδομάδες έντονης διπλωματικής δραστηριότητας που πυροδοτήθηκε από τη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν στην Αλάσκα. Μέσω ενημερώσεων από πάνω από δώδεκα δυτικούς αξιωματούχους, η εφημερίδα Telegraph δημοσιοποιεί την πιο ολοκληρωμένη έκδοση μέχρι σήμερα για το πώς μια ευρωπαϊκή αποστολή μπορεί να επιβάλλει οποιαδήποτε συμφωνία ειρήνης.
Οι ευρωπαϊκοί στρατιωτικοί σχεδιασμοί επιταχύνθηκαν όταν ο Τραμπ ενημέρωσε τους ευρωπαϊκούς ηγέτες πως ο Πούτιν είναι ανοιχτός στα σχέδια παροχής εγγυήσεων ασφάλειας από τη Δύση προς την Ουκρανία και έδειξε την προθυμία του να στηρίξει μια από τις σημαντικότερες υπερπόντιες αποστολές μετά τους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Τι περιλαμβάνει το σχέδιο για την Ουκρανία
Το βασικό στοιχείο αποτροπής μελλοντικού πολέμου είναι η συνέχιση της ανασυγκρότησης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, που έχουν δεχτεί μεγάλες απώλειες. Στο πλαίσιο αυτό, οι ουκρανικές μονάδες θα υπερασπίζονται μια ενισχυμένη γραμμή συνόρων σε συμφωνία με όσα θεσπιστούν σε κάθε συμφωνία ειρήνης. Οι δυνάμεις του Κιέβου θα οπλιστούν και θα εκπαιδευτούν από ευρωπαϊκούς συμμάχους του ΝΑΤΟ, αξιοποιώντας τόσο υπάρχοντες όσο και νέους μηχανισμούς. Για παράδειγμα, η Ουκρανία θα μπορεί να συνεχίσει να προμηθεύεται αμερικανικά όπλα, όπως συστήματα αεράμυνας Patriot και εκτοξευτές πυραύλων Himars, με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς συμμάχους.
Οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες των ΗΠΑ θα αναλάβουν την κατασκευή των οχυρώσεων στη γραμμή του μετώπου και τη δημιουργία βάσεων κοντά σε αυτά τα σημεία, όπως είχε γίνει σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Η παρουσία των Αμερικανικών εταιρειών στο έδαφος της Ουκρανίας θα θεωρηθεί σημαντική ενίσχυση για τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, που επιδιώκουν τη συμμετοχή των ΗΠΑ σε μια τελική συμφωνία ειρήνης. Η ανάπτυξή τους σηματοδοτεί ουσιαστική συμμετοχή του Λευκού Οίκου στην προσπάθεια διατήρησης της ειρήνης στην περιοχή, καθώς κάνει πιθανή την αμερικανική ανταπόδοση σε ενδεχόμενη ρωσική επίθεση.
Οι συζητήσεις για τη χρήση ιδιωτικού στρατού συνδέονται με τη συμφωνία μεταξύ Ουάσινγκτον και Κιέβου για την εκμετάλλευση των ουκρανικών ορυκτών πόρων και σπάνιων γαιών, αποδεικνύοντας και το επιχειρηματικό πρόσωπο πίσω από τις στρατιωτικές κινήσεις.
Παρότι ο Λευκός Οίκος απορρίπτει την ανάπτυξη τακτικών αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, συμφωνεί να στηρίξει ευρέως τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που θα εγγυηθούν τη συμφωνία ειρήνης. Πηγή από το Whitehall δήλωσε πως οι ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες «τοποθετούν αμερικανικά “παπούτσια”, δηλαδή πολίτες με αμερικανικά διαβατήρια, στο έδαφος, δημιουργώντας ουσιαστικά αποτρεπτικό παράγοντα για τον Πούτιν». Ταυτόχρονα, το σχέδιο επιτρέπει στον Τραμπ να διαχειριστεί τις ανησυχίες των υποστηρικτών του που αντιτίθενται σε άμεση ξένη στρατιωτική επέμβαση, και ταυτόχρονα να έχει μια νέα επιχειρηματική συμφωνία ως παράσημο.
Ουκρανία: Η δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης
Μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη «buffer» που θα χωρίζει τις ουκρανικές από τις ρωσικές δυνάμεις αποτελούσε αντικείμενο συζήτησης. Αυτή η ζώνη θα μπορούσε να φυλάσσεται από ειρηνευτικές δυνάμεις ή παρατηρητές, που θα αποδέχονταν και οι δυο πλευρές. Ο πρόεδρος Ζελένσκι πιθανολογείται ότι θα απαιτήσει την παρουσία ευρωπαϊκών στρατευμάτων ως εγγυητών, ενώ το Κρεμλίνο πρότεινε την Κίνα ως πιθανό εγγυητή ασφαλείας. Ο Τραμπ μάλιστα πρότεινε και την ανάπτυξη κινεζικών ειρηνευτικών δυνάμεων. Ωστόσο, η ιδέα αυτή έχει απορριφθεί σθεναρά από Ευρώπη και Ουκρανία, κυρίως λόγω της υποστήριξης της Κίνας στη Ρωσία.
Ευρωπαϊκές χώρες δηλώνουν πως δεν θα αφήσουν δυνάμεις τους ακριβώς στα μετόπισθεν μεταξύ ρωσικών και ουκρανικών δυνάμεων. Ο Ζελένσκι έχει προτείνει η Ρωσία να υποχωρήσει εθελοντικά για να δημιουργήσει περισσότερο χώρο.
Μια ευρωπαϊκή δύναμη, αποτελούμενη από χιλιάδες στρατιώτες, πιθανολογείται ότι θα σταθμεύει βαθύτερα εντός της Ουκρανίας για την παροχή μιας τρίτης γραμμής άμυνας σε περίπτωση νέας εισβολής. Η δύναμη αυτή θα αποτρέψει νέα επίθεση και θα εγγυηθεί την παρουσία του ευρωπαίων συμμάχων στο πλευρό της Ουκρανίας. Χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία, το Βέλγιο, καθώς και οι βαλτικές και σκανδιναβικές χώρες έχουν ήδη εκφράσει ενδιαφέρον. Ενώ αρχικά σχεδιαζόταν η αποστολή περίπου 30.000 στρατιωτών, ο αριθμός έχει μειωθεί λόγω έλλειψης πόρων και του φόβου κλιμάκωσης. Μεταξύ των προϋποθέσεων για την αποστολή είναι η αμερικανική υποστήριξη, σε οικονομική αλλά και πληροφοριακή βοήθεια μέσω δορυφορικών και άλλων μέσων επιτήρησης.
Επίσης, εξετάζεται η εγκαθίδρυση ζώνης απαγόρευσης πτήσεων σε φάσεις, ώστε να επιτρέψει την επανέναρξη εμπορικών πτήσεων στην Ουκρανία αρχικά στη δυτική περιοχή και σταδιακά να επεκταθεί προς ανατολάς. Επιχειρείται έτσι η τόνωση της οικονομίας και η διευκόλυνση της επιστροφής προσφύγων στα σπίτια τους.
Ουκρανία: Ο ρόλος της Τουρκίας
Στο ναυτικό πολεμικό σκέλος, η Τουρκία αναλαμβάνει ηγετικό ρόλο σε μια αποστολή περιπολιών και ασφάλειας των εμπορικών θαλάσσιων διαδρομών της Μαύρης Θάλασσας, υποστηριζόμενη από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Παράλληλα, γίνονται προσπάθειες για την εκκαθάριση ναρκών και τον περιορισμό της ρωσικής ναυτικής παρουσίας.
Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση, προγραμματίζεται η ανάπτυξη ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών στρατευμάτων σε νέες βάσεις στη δυτική Ουκρανία, με πρωτοβουλίες που είχαν προταθεί από τον Εμμανουέλ Μακρόν το προηγούμενο έτος. Το βρετανικό πρόγραμμα Operation Interflex θα μεταφερθεί επίσης στην Ουκρανία για να επιταχύνει την ανασυγκρότηση και οπλισμό των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Η αμερικανική υποστήριξη κρίθηκε απαραίτητη για τη λογιστική και τεχνική υποστήριξη στα νέα ευρωπαϊκά σχέδια, με ταχεία μεταφορά εξοπλισμού και στελεχών προς την Ουκρανία. Τις τελευταίες εβδομάδες, ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη δεσμευτεί να αγοράσουν αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας άνω των 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων και η Ουκρανία προτείνει την αγορά αξίας ακόμη 90 δισεκατομμυρίων μετά το τέλος του πολέμου.
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών έχει εγκρίνει πώληση πυραύλων κρουζ και υποστηρικτικού εξοπλισμού αξίας 825 εκατομμυρίων δολαρίων, που πχαρκτηρίζονται από την ακρίβεια και τη μεγάλη εμβέλεια τους.
Ουκρανία: Κρίσιμη η αμερικανική πληροφοριακή υποστήριξη
Κεντρικό ρόλο παίζει και η αμερικανική πληροφοριακή υποστήριξη, ειδικά σε δορυφορική αναγνώριση και επιτήρηση για να διασφαλιστεί η τήρηση της κατάπαυσης του πυρός και η επιτυχία της αεροπορικής επιτήρησης. Ωστόσο, η προηγούμενη απόσυρση αυτής της υποστήριξης σε κρίσιμες στιγμές έχει προκαλέσει ανησυχίες.
Επιπλέον, η διοίκηση των ευρωπαϊκών αποστολών αναμένεται να ανατεθεί σε έναν αμερικανό στρατιωτικό διοικητή, πιθανόν τον ΝΑΤΟϊκό στρατηγό Αλεξούς Γκρίνκεβιτς, ώστε να εξασφαλιστεί ο αρμονικός συντονισμός με τις αμερικανικές στρατιωτικές δομές και να ενισχυθεί η δέσμευση των ΗΠΑ.
Παρά τις διαβεβαιώσεις, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φοβούνται πως χωρίς μια σταθερή και αξιόπιστη υποστήριξη των ΗΠΑ, οποιαδήποτε στρατιωτική αποστολή στην Ουκρανία δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί πλήρως ή να έχει διάρκεια.
Η δυσπιστία έναντι του Πούτιν παραμένει έντονη καθώς πολλοί πιστεύουν πως ο Ρώσος πρόεδρος δεν δείχνει αληθινή πρόθεση για εκεχειρία, επιδιώκοντας να εκμεταλλευθεί τον πόλεμο για εδαφικά κέρδη. Οι ρωσικές αντιδράσεις στις δυτικές προτάσεις χαρακτηρίζονται μονομερείς και αποσκοπούν στην περιοριστική αντιμετώπιση της Ρωσίας.
Μετά τις συνομιλίες στην Αλάσκα, ο Τραμπ φέρεται να πρότεινε μεγάλες οικονομικές συμφωνίες προς όφελος της Ρωσίας, μεταξύ αυτών και πρόσβαση σε ουκρανικά ορυκτά στους κατεχόμενους τόπους. Παρ’ όλα αυτά, η ουκρανική κυβέρνηση δηλώνει πως δεν έχει δεχτεί πίεση να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις.
Με πληροφορίες από The Telegraph
