«Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»


Είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες διευθυντές φωτογραφίας και σκηνοθέτης, με λαμπρή διεθνή καριέρα, εντυπωσιακές συνεργασίες και φιλμογραφία γεμάτη αστέρες.

 

Ο Παπαμιχαήλ, γεννημένος στην Αθήνα και μεγαλωμένος στο Μόναχο, μεγάλωσε με ταινίες του Τζον Γουέιν και σπαγκέτι γουέστερν, μέχρι που τον μάγεψε η φωτογραφία του Ραούλ Κουτάρ στο Le Mépris του Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Στη δεκαετία του ’80, ύστερα από πρόσκληση του θείου του, Τζον Κασσαβέτη, ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη. Εκεί βρέθηκε κοντά στον πατέρα του, έναν πολυπράγμονα σκηνογράφο. Πολύ σύντομα αποφάσισε να περάσει πίσω από την κάμερα – μια επιλογή που τελικά σήμαινε πως δεν τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει στη μητέρα του.

 

Μόνιμος συνεργάτης του Τζέιμς Μάνγκολντ και του Αλεξάντερ Πέιν, με πάνω από 40 ταινίες στο ενεργητικό του, παραμένει ένας από τους πλέον περιζήτητους διευθυντές φωτογραφίας στο Χόλιγουντ. Ξέρει να φωτίζει διακριτικά αλλά ουσιαστικά τα μεγαλύτερα ονόματα της βιομηχανίας – από την Τζούλια Ρόμπερτς και τον Νίκολας Κέιτζ, μέχρι την Κέιτ Μπλάνσετ, τον στενό του φίλο Τζορτζ Κλούνεϊ και πιο πρόσφατα τον Σον Πεν στο Daddio. Χειρίζεται με άνεση τόσο το αναλογικό όσο και το ψηφιακό μέσο, υπηρετώντας πάντα την αφήγηση και το σκηνοθετικό όραμα – είτε πρόκειται για σκηνές δράσης όπως στο Ford v Ferrari, είτε για την ποιητική ησυχία του Nebraska.

 

Έχει προταθεί δύο φορές για Όσκαρ και έξι φορές για το βραβείο της Ένωσης Αμερικανών Διευθυντών Φωτογραφίας. Πρόσφατα ξεχώρισε ξανά με τη δουλειά του στο A Complete Unknown, καταγράφοντας τη ζωή ενός ακόμη εμβληματικού μουσικού –μετά το Walk the Line– με τρόπο που σέβεται απόλυτα την αυτοσυγκέντρωση των ηθοποιών και την αλήθεια της σκηνής.

 

Αφορμή για τη συνάντησή του με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο είναι η έκτη του σκηνοθετική απόπειρα, η νέα ταινία μυθοπλασίας Όταν το Φως Πέφτει, που γυρίστηκε στην Ανάβυσσο και βγαίνει στους κινηματογράφους στις 8 Μαΐου.

 



Πηγή: www.lifo.gr