Στη Γάζα όπου η πείνα θερίζει και η ελπίδα ξεθωριάζει, όλο και περισσότεροι Παλαιστίνιοι αναζητούν υπολείμματα τροφής είτε σε σωρούς από σκουπίδια, είτε ανάμεσα στα ερείπια των βαμβαρδισμένων κτιρίων.
Με τις μύγες να βουίζουν γύρω τους, μία γυναίκα και η κόρη της έψαχναν σε ένα σωρό από σακούλες σκουπιδιών για υπολείμματα φαγητού στα ερείπια ενός κατεστραμμένου κτιρίου στην πόλη της Γάζας. Βρήκε μια μικρή ποσότητα μαγειρεμένο ρύζι, μερικά κομματάκια ψωμιού, ένα κουτί με μερικές κηλίδες λευκού τυριού ακόμα μέσα.
Η Ισλάμ Αμπού Ταΐμα μάζεψε τα μουσκεμένα κομμάτια από ένα κομμάτι ψωμί και έβαλε το στεγνό μέρος στον σάκο της. Θα πάρει ό,τι βρήκε πίσω στο σχολείο όπου ζει η ίδια και εκατοντάδες άλλες οικογένειες, θα το βράσει και θα το σερβίρει στα πέντε παιδιά της, είπε.
«Πεθαίνουμε από την πείνα. Αν δεν φάμε, θα πεθάνουμε», είπε.
Η αναζήτησή της για τρόφιμα είναι ακόμα μία ένδειξη της απελπισίας που επικρατεί στη Γάζα, όπου ο πληθυσμός των περίπου 2,3 εκατομμυρίων έχει οδηγηθεί σε λιμό λόγω του σχεδόν τρίμηνου ολοκληρωτικού αποκλεισμού από το Ισραήλ. Η είσοδος μιας μικρής ποσότητας ανθρωπιστικής βοήθειας την περασμένη εβδομάδα ήταν σταγόνα στον ωκεανό.
Πριν από τον πόλεμο, ήταν σπάνιο να δει κανείς κάποιον να ψάχνει στα σκουπίδια για οτιδήποτε, παρά την εκτεταμένη φτώχεια στη Λωρίδα της Γάζας.
Από τότε που το Ισραήλ ξεκίνησε τη στρατιωτική του εκστρατεία, ισοπεδώνοντας τον παλαιστινιακό θύλακα, μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, ήταν σύνηθες να βλέπει κανείς παιδιά να ψάχνουν τους σωρούς σκουπιδιων για ξύλα ή πλαστικό, προκειμένου να τα κάψουν στη φωτιά που μαγειρεύει η οικογένειά τους ή για οτιδήποτε αξίζει να πουληθεί – αλλά όχι για φαγητό. Για φαγητό, μπορεί να ψάχνουν στα χαλάσματα των κατεστραμμένων κτιρίων, ελπίζοντας για εγκαταλελειμμένες κονσέρβες.
Αλλά η Αμπού Ταΐμα λέει ότι δεν της έχουν απομείνει άλλες επιλογές. Αυτή και η 9χρονη κόρη της Γουάεντ περιπλανώνται στην πόλη της Γάζας, αναζητώντας αποφάγια που πετάγονται στα σκουπίδια.
«Αυτή είναι η ζωή μας μέρα με τη μέρα. Αν δεν μαζέψουμε τίποτα, τότε δεν τρώμε», λέει.
Δεν είναι ακόμα συνηθισμένο, αλλά τώρα βλέπουμε περιστασιακά ανθρώπους να μαζεύουν φαγητό από τα σκουπίδια. Κάποιοι βγαίνουν έξω μετά το σκοτάδι λόγω της ντροπής. «Λυπάμαι για τον εαυτό μου επειδή είμαι μορφωμένη και παρ’ όλα αυτά τρώω από τα σκουπίδια», δήλωσε η Αμπού Ταΐμα, η οποία έχει πτυχίο στα αγγλικά από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Al-Quds στη Γάζα.
Η οικογένειά της αγωνιζόταν να τα βγάλει πέρα ακόμη και πριν από τον πόλεμο, είπε. Η ίδια εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα στο παρελθόν ως γραμματέας στην UNRWA, της κύριας υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες και του μεγαλύτερου εργοδότη στη Γάζα, και ως αναγνώστρια για τυφλούς. Ο σύζυγός της εργάστηκε για λίγο ως φρουρός ασφαλείας για την UNRWA. Τραυματίστηκε στην ισραηλινο-παλαιστινιακή σύρραξη του 2021 και έκτοτε δεν μπορεί να εργαστεί.
Το Ισραήλ διέκοψε όλες τις προμήθειες τροφίμων, φαρμάκων και άλλων ειδών στη Γάζα στις 2 Μαρτίου, υποστηρίζοντας ότι ο αποκλεισμός και η επακόλουθη επανέναρξη του πολέμου είχαν ως στόχο να πιέσουν τη Χαμάς να απελευθερώσει τους ομήρους που εξακολουθεί να κρατάει. Αλλά οι προειδοποιήσεις για λιμό έχουν υποδαυλίσει τη διεθνή κριτική στο Ισραήλ.
Την περασμένη εβδομάδα επέτρεψε την είσοδο στη Γάζα σε εκατοντάδες φορτηγά. Όμως μεγάλο μέρος από αυτά δεν έχει φθάσει στον πληθυσμό, είτε επειδή τα φορτηγά με τις βοήθειες λεηλατήθηκαν είτε λόγω των ισραηλινών στρατιωτικών περιορισμών στις κινήσεις των εργαζομένων σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, ιδίως στη βόρεια Γάζα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Οι ομάδες βοήθειας λένε ότι η ποσότητα των προμηθειών που επετράπη να εισέλθουν δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετή για να καλύψει τις αυξανόμενες ανάγκες.
Η Αμπού Ταΐμα και η οικογένειά της εγκατέλειψαν το σπίτι τους στο προσφυγικό στρατόπεδο Σατί, στη βόρεια πλευρά της πόλης της Γάζας, τον Νοέμβριο του 2023. Τότε, όπως είπε, εκείνη και ένα από τα παιδιά της τραυματίστηκαν από βομβαρδισμό με άρματα μάχης.
Αρχικά κατευθύνθηκαν προς τη νοτιότερη πόλη της Λωρίδας, τη Ράφα, όπου βρήκαν καταφύγιο σε μια σκηνή για πέντε μήνες. Στη συνέχεια, μετακόμισαν στην κεντρική πόλη Ντεϊρ αλ-Μπαλάχ πριν από ένα χρόνο, όταν το Ισραήλ εισέβαλε για πρώτη φορά στη Ράφα.
Κατά τη διάρκεια της δίμηνης εκεχειρίας που ξεκίνησε τον Ιανουάριο, επέστρεψαν στο Σατί, αλλά ο ιδιοκτήτης του σπιτιού τους αρνήθηκε να τους αφήσει να επιστρέψουν στο διαμέρισμά τους επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν το ενοίκιο, είπε.
Αρκετές σχολές που είχαν μετατραπεί σε καταφύγια στην πόλη της Γάζας αρνήθηκαν αρχικά να τους δεχτούν, επειδή προορίζονταν για άτομα που είχαν εγκαταλείψει πόλεις στο βόρειο τμήμα της Γάζας. Μόνο όταν απείλησε να βάλει φωτιά στον εαυτό της και την οικογένειά της, μια σχολή τους έδωσε χώρο, είπε.
Η Αμπού Ταΐμα είπε ότι η οικογένειά της δεν μπορεί να αγοράσει τίποτα στην αγορά, όπου οι τιμές έχουν εκτοξευθεί στα ύψη για τα λίγα τρόφιμα που έχουν απομείνει προς πώληση. Είπε ότι έχει προσπαθήσει να πάει σε κουζίνες φιλανθρωπικών οργανώσεων, αλλά κάθε φορά τα τρόφιμα τελειώνουν πριν προλάβει να πάρει κάτι. Τέτοιες κουζίνες, που προσφέρουν δωρεάν γεύματα, έχουν γίνει η τελευταία πηγή τροφής για πολλούς στη Γάζα, και τεράστια πλήθη τις κατακλύζουν κάθε μέρα.
«Οι άνθρωποι αγωνίζονται και κανείς δεν θα είναι γενναιόδωρος μαζί σου. Έτσι, είναι καλύτερο να μαζεύεις από τα σκουπίδια», είπε.
Ο κίνδυνος να κολλήσει κάποια ασθένεια δεν είναι στην κορυφή της λίστας των ανησυχιών της. «Η πείνα είναι η μεγαλύτερη ασθένεια», είπε.
Με πληροφορίες από Associated Press
