Αντιμέτωπη με τη σχεδόν δεδομένη κατάρρευση της κυβέρνησης Μπαϊρού και όσων επισύρει η επομένη της 8ης Σεπτεμβρίου, η Γαλλία βρίσκεται σε πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση.
Την ώρα που ο πρόεδρος Μακρόν προσπαθεί να ανακτήσει τον έλεγχο, οι σύμβουλοι και βουλευτές της πλειοψηφίας αναγνωρίζουν, ότι ούτε η αντικατάσταση του Μπαϊρού ούτε η προκήρυξη νέων εκλογών θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο.
Από τη μεριά του, ο Γάλλος πρόεδρος δηλώνει ότι θα ολοκληρώσει κανονικά τη θητεία του.
«Η εντολή που μου έδωσε ο γαλλικός λαός, και κανένας άλλος, είναι μια εντολή που θα εκπληρωθεί μέχρι το τέλος της θητείας της», είπε ο Μακρόν σε συνέντευξη Τύπου πλάι στον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, την Παρασκευή.
Γαλλία: Οι ψίθυροι για τους πιθανούς διαδόχους του Μπαϊρού
Οι ψίθυροι του Παρισιού θέλουν για πιθανούς διαδόχους του Μπαϊρού, δύο ονόματα: τον μόλις 39 ετών υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων, Σεμπαστιέν Λεκορνύ και τον υπουργό Δικαιοσύνης, Ζεράλ Νταρμανάν. Και οι δύο προέρχονται από τη δεξιά παράταξη Les Républicains, αλλά ανήκουν στον κύκλο του Εμανουέλ Μακρόν από το 2017.
Η γαλλική πολιτική θα εξακολουθεί να είναι πολύ εσωτερικά διχασμένη για να περάσει ζωτικής σημασίας μεταρρυθμίσεις που θα μειώσουν το έλλειμμα, παρά τις προειδοποιήσεις του Μπαϊρού ότι η Γαλλία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε μια κρίση τύπου ελληνικού χρέους, εάν καθίσει με σταυρωμένα χέρια και δεν εφαρμόσει μια αντιλαϊκή δημοσιονομική συμπίεση ύψους 43,8 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Αν ο Μακρόν προκηρύξει νέες εκλογές το πολιτικό τοπίο θα μπορούσε να εξακολουθεί να είναι βυθισμένο στο ίδιο ακριβώς αδιέξοδο – αλλά το φταίξιμο μετά από μια ψηφοφορία θα έπεφτε πιο προφανώς επάνω του παρά στον πρωθυπουργό του. Και όλο αυτό το διάστημα, οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα έχουν εξαντλήσει την υπομονή τους όσον αφορά την ικανότητα της Γαλλίας «να βάλει σε τάξη τα βιβλία της».
Εκλεγμένοι αξιωματούχοι, βοηθοί και σύμβουλοι των κομμάτων που υποστηρίζουν την κυβέρνηση μειοψηφίας της Γαλλίας, αναφέρουν, σύμφωνα με το Politico: «Είναι ένα σκληρό χτύπημα για τον πρόεδρο».
Όσο για τις επόμενες κινήσεις του Μακρόν, δεν φαίνεται να στοχεύουν στη διάλυση του κοινοβουλίου και την προκήρυξη νέων εκλογών.
Αντ’ αυτού, ο Γάλλος πρόεδρος λέγεται, ότι εξετάζει το ενδεχόμενο να αξιοποιήσει τον νεαρό, κεντροδεξιό Λεκορνύ να ηγηθεί της κυβέρνησης. Από το περιβάλλον του Μακρόν ακούγεται, ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης Νταρμανάν, ο οποίος έχει βλέψεις για την πρωθυπουργία, είναι επίσης υποψήφιος, αλλά δεν θέλει να κληρονομήσει αυτό που πολλάκις έχει χαρακτηριστεί ως «αποστολή αυτοκτονίας».
Το οικονομικό αδιέξοδο στη Γαλλία: Σενάρια για ΔΝΤ και εκτιμήσεις για χρέος άνω του 120%
Πλην του πολιτικού, η Γαλλία βρίσκεται και σε οικονομικό αδιέξοδο, μη διαθέτοντας εγκεκριμένο προϋπολογισμό.
Ο υπουργός Οικονομικών, Ερίκ Λομπάρ, προειδοποίησε ακόμη και για τον κίνδυνο να χρειαστεί προσφυγή της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), χαρακτηρίζοντάς το «ρίσκο που είναι μπροστά μας». Παρά το γεγονός ότι η Γαλλία παραμένει ένας από τους «πυλώνες» του ευρώ, οι οικονομολόγοι συμφωνούν πως η πιθανή πτώση της κυβέρνησης θα ενισχύσει τη δυσπιστία των αγορών.
Το δημόσιο χρέος της Γαλλίας, που το 2023 βρισκόταν στο 113% του ΑΕΠ, αναμένεται να ξεπεράσει το 120% ως το τέλος της δεκαετίας, εξαιτίας των ετήσιων ελλειμμάτων. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα πλησιάζει επικίνδυνα την Ιταλία, που μέχρι τώρα θεωρούνταν ο «μεγάλος ασθενής» της Ευρωζώνης.
Αντίθετα, η Ιταλία, παρότι έχει μεγαλύτερο συνολικό χρέος, καταφέρνει να ελέγχει καλύτερα τις δαπάνες της. Ακόμη και η Ελλάδα, με χρέος στο 158% του ΑΕΠ, πληρώνει μικρότερα επιτόκια δανεισμού από τη Γαλλία.
Ο Μακρόν εδώ και καιρό ζητά μεταρρυθμίσεις, λέγοντας πως «οι εποχές της αφθονίας τελείωσαν». Η πιο αμφιλεγόμενη κίνησή του ήταν η αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 έτη, η οποία προκάλεσε μαζικές αντιδράσεις.
Η κυβέρνηση Μπαϊρού προτείνει ακόμη πιο σκληρά μέτρα: περικοπές 44 δισ. ευρώ και κατάργηση δύο επίσημων αργιών, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα από 5,8% του ΑΕΠ το 2024 στο 4,6% το 2026.
Αναλυτές της Goldman Sachs εκτιμούν ότι ο Μπαϊρού ίσως αναγκαστεί να χαλαρώσει τον στόχο μείωσης του ελλείμματος για να διατηρήσει την εξουσία. Αυτό θα μπορούσε να δώσει μια «ανάσα» στην ανάπτυξη, αλλά θα αύξανε ακόμη περισσότερο το χρέος και θα έφερνε πιθανές υποβαθμίσεις πιστοληπτικής ικανότητας.
Σύμφωνα με προβλέψεις, η ανάπτυξη της Γαλλίας θα παραμείνει αναιμική: 0,6% το 2025 και 0,9% το 2026 – πολύ χαμηλότερα από τις φιλοδοξίες του Μακρόν για μια «ζωντανή, ανταγωνιστική οικονομία».
Με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα σχέδιο που να ενώνει την πλειοψηφία των Γάλλων, η χώρα μπορεί να μείνει χωρίς σταθερό προϋπολογισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Με πληροφορίες από Politico, Guardian
