Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» αναφέρει ότι τα δόντια μας αποτελούν εξελικτικό προϊόν της «θωράκισης» ψαριών που ζούσαν πριν από 465 εκατομμύρια χρόνια στις θάλασσες της Γης και δεν υπάρχουν σήμερα.
Οι ερευνητές έδειξαν πώς ο αισθητηριακός ιστός που ανακαλύφθηκε στους εξωσκελετούς των αρχαίων ψαριών συνδέεται με την ίδια «γενετική εργαλειοθήκη» που παράγει τα ανθρώπινα δόντια.
«Αυτό μας δείχνει ότι τα δόντια μπορούν να διαθέτουν αισθητηριακή ικανότητα ακόμα και όταν δεν βρίσκονται στο στόμα» λέει η Γιάρα Χάριντι παλαιοντολόγος και εξελικτική βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, εκ των επικεφαλής της μελέτης.
Αρχικά, οι ερευνητές ξεκίνησαν να εντοπίσουν το αρχαιότερο σπονδυλωτό στο αρχείο απολιθωμάτων, αναζητώντας απολιθώματα από την Κάμβρια και την Ορδοβίκια περίοδο (541 εκατομμύρια έως 443 εκατομμύρια χρόνια πριν). Ένα ενδεικτικό σημάδι ενός είδους σπονδυλωτών είναι η παρουσία εσωτερικών σωληναρίων για την οδοντίνη, έναν ασβεστοποιημένο ιστό που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το σμάλτο στα ανθρώπινα δόντια, αλλά που βρίσκεται σε εξωτερικά εξογκώματα στην «πανοπλία» των αρχαίων ψαριών.
Ενώ χρησιμοποιούσαν αξονικές τομογραφίες υψηλής ανάλυσης για τη διερεύνηση του Anatolepis heintzi, ενός είδους ψαριού χωρίς γνάθο που θεωρείται ένα από τα πρώτα αν όχι το πρώτο είδος ψαριού.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν κάτι που έμοιαζε με πόρους γεμάτους με οδοντίνη. Για να το επιβεβαιώσουν, συνέκριναν τον A. heintzi με μια ομάδα αρχαίων απολιθωμάτων και σύγχρονης θαλάσσιας ζωής. Αλλά καθώς κοίταξαν πιο προσεκτικά, συνειδητοποίησαν ότι οι υποτιθέμενοι πόροι με επένδυση της οδοντίνης έμοιαζαν στην πραγματικότητα περισσότερο με τα αισθητήρια όργανα στα κελύφη των καβουριών. Ο A. heintz ήταν επομένως ένα αρχαίο ασπόνδυλο αρθρόποδο – όχι ένα σπονδυλωτό ψάρι.
Η αποσαφήνιση της σύγχυσης σχετικά με την κατηγοριοποίηση του A. heintz οδήγησε σε μια σημαντική νέα ιδέα: τα αρχαία σπονδυλωτά όπως τα ψάρια και τα αρχαία αρθρόποδα έφτιαχναν τον ίδιο μεταλλοποιημένο ιστό για να τους βοηθήσουν να αισθανθούν το περιβάλλον τους. Τελικά, αυτός ο μεταλλοποιημένος ιστός εξελίχθηκε σε οδοντίνη – και σε ευαίσθητα δόντια μας.
Η νέα μελέτη υποστηρίζει την ιδέα ότι οι αισθητηριακές δομές εξελίχθηκαν σε εξωσκελετούς τουλάχιστον πριν από 460 εκατομμύρια χρόνια και στη συνέχεια αργότερα στην εξελικτική ιστορία, τα ζώα χρησιμοποίησαν την ίδια «γενετική εργαλειοθήκη» για να φτιάξουν δόντια. «Κοιτάζοντας μέσα από αυτόν τον εξελικτικό φακό το γεγονός ότι τα δόντια είναι εξαιρετικά ευαίσθητα είναι λιγότερο μυστήριο και περισσότερο μια αντανάκλαση της εξελικτικής προέλευσής τους μέσα στην αισθητηριακή θωράκιση των πρώιμων σπονδυλωτών» γράφουν οι ερευνητές στη μελέτη.
Naftemporiki.gr
