Όταν οι επτά Ευρωπαίοι ηγέτες συνάντησαν τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο την περασμένη εβδομάδα, το σενάριο ήταν ένα: Να ικανοποιηθεί ο οικοδεσπότης… ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο ένας μετά τον άλλον, επαίνεσαν την ηγεσία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, τροφοδοτώντας την απέραντη όρεξή του για κολακεία. Ο Ζελένσκι, αποφασισμένος αυτή τη φορά, να μην τροφοδοτήσει μία νέα έκρηξη -ανάλογη με εκείνη τον Φεβρουάριο- έφτασε με… αναβαθμισμένη και επίσημη γκαρνταρόμπα και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του τουλάχιστον 11 φορές σε λιγότερο από πέντε λεπτά.
Υπολογίζοντας ότι οι θέσεις του Τραμπ τείνουν να διαμορφώνονται από τους τελευταίους ανθρώπους με τους οποίους μίλησε, οι επισκέπτες του έφυγαν από τον Λευκό Οίκο ανακουφισμένοι: Είχαν αποτρέψει τον Αμερικανό πρόεδρο από κάποια από αυτά που φαινόταν έτοιμος να παραχωρήσει στη Μόσχα μετά τη συνάντησή του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τρεις ημέρες νωρίτερα στην Αλάσκα.
Αυτό που προσέφεραν οι Ευρωπαίοι ήταν ένα μάστερ μάθημα στην τέχνη της συμφωνίας – την τέχνη, δηλαδή, της αντιμετώπισης του Τραμπ. Ωστόσο, δεν υπήρξε καμία εμφανής πρόοδος προς τον δεδηλωμένο στόχο του Τραμπ, δηλαδή να «τερματίσει τις δολοφονίες και να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία».
Η διπλωματία του Τραμπ είναι πράγματι αποπροσανατολιστική, βασισμένη σε λίγες θεμελιώδεις αρχές και συχνά ανατρέπεται από τις μεταβαλλόμενες θέσεις και τις δηλώσεις του, οι οποίες αποδεικνύονται κούφιες.
Όταν πήγε στη συνάντησή του με τον Πούτιν απαιτώντας κατάπαυση του πυρός και προειδοποίησε για «σοβαρές συνέπειες», αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτοιμος. Μετά τη συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του, είπε ότι αυτό δεν θα ήταν τελικά απαραίτητο. «Όλοι αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί ο φρικτός πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας είναι να καταλήξουμε απευθείας σε μια Συμφωνία Ειρήνης και όχι σε μια απλή Συμφωνία Κατάπαυσης του Πυρός, η οποία συχνά δεν αντέχει», έγραψε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αλλά είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ο Ζελένσκι μπορεί να εμφανιστεί σε ένα τραπέζι ειρήνευσης όταν ρωσικοί πύραυλοι και μη επανδρωμένα αεροσκάφη εξακολουθούν να πλήττουν τη χώρα του. Και η Μόσχα δεν δείχνει κανέναν ενθουσιασμό ή επείγουσα ανάγκη για συνάντηση των δύο ηγετών, την οποία ο Τραμπ έχει προτείνει ως το επόμενο άμεσο βήμα προς την ειρήνη.
Ο Τραμπ ισχυρίστηκε επίσης ότι ο Πούτιν είχε συμφωνήσει στο «πολύ σημαντικό βήμα» της αποδοχής εγγυήσεων ασφαλείας για την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας κάποιες ευρωπαϊκές χώρες να στείλουν στρατεύματα. Ο ειδικός απεσταλμένος του, Στιβ Γουίτκοφ, έφτασε στο σημείο να το χαρακτηρίσει ως «κινηματογραφική αλλαγή», με την οποία η Ρωσία θα επέτρεπε στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη να προσφέρουν «προστασία τύπου Άρθρου 5» στην Ουκρανία – μια αναφορά στη ρήτρα συλλογικής άμυνας του ΝΑΤΟ που ορίζει ότι μια επίθεση εναντίον ενός πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επίθεση εναντίον όλων.
Η Ρωσία, ωστόσο, δεν φαίνεται να έχει υποχωρήσει από την επιμονή της να της επιτραπεί το δικαίωμα βέτο σε οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία, κάτι που θα καθιστούσε την υποτιθέμενη παραχώρηση άνευ νοήματος. Ούτε έχει υποχωρήσει από την απαίτησή της να παραδώσει η Ουκρανία μεγάλο μέρος της στρατηγικά σημαντικής περιοχής του Ντονμπάς – το είδος της συμφωνίας στην οποία ο Τραμπ σε κάποιο σημείο φάνηκε ανοιχτός με την ομιλία του για «ανταλλαγές εδαφών».
Από την πλευρά του Τραμπ, ωστόσο, υπάρχει μια περιφρόνηση για τις απόψεις του κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής, όπως αποδεικνύεται από την επιλογή του Γουίτκοφ, ενός κατασκευαστή ακινήτων και μακροχρόνιου φίλου του, για να είναι ο απεσταλμένος του.
Ο πρόεδρος λειτούργησε με την υπόθεση ότι μπορεί να πείσει τον Πούτιν με βάση την προσωπική τους σχέση. Αλλά την Παρασκευή, ο Τραμπ φάνηκε λιγότερο σίγουρος, καθώς αναγνώρισε πόσο μικρή πρόοδος έχει σημειωθεί.
Η προσέγγιση του Τραμπ στις συνόδους κορυφής ήταν το αντίθετο από την παραδοσιακή, στην οποία αξιωματούχοι κατώτερου επιπέδου επεξεργάζονται τις λεπτομέρειες με εβδομάδες και μήνες προεργασίας πριν οι αρχηγοί συναντηθούν για να διευθετήσουν τα τελικά σημεία τριβής και να υπογράψουν.
Αυτό που προτιμά ο Τραμπ, είναι να ξεκινήσει αναζητώντας έναν τίτλο που θα μπορούσε να του χαρίσει το Νόμπελ Ειρήνης. Καθώς επιδίωκε την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο το 2024, ο Τραμπ δήλωνε συχνά ότι θα μπορούσε να φέρει ειρήνη στην Ουκρανία «σε 24 ώρες». Κάτι τέτοιο, όμως, αποδείχθηκε εντελώς ανεδαφικό…
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
