Του Αντώνη Αντζολέτου
Από την πανδημία και μετά σε τρεις πολέμους η παγκόσμια ισορροπία έχει διαταχθεί πλήρως. Ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας ήταν το πρώτο σοκ με μια σειρά από επιπτώσεις να μαστίζουν τη γηραιά ήπειρο. Ακολούθησε η σύγκρουση Ισραήλ – Παλαιστίνης και τώρα ο πόλεμος που κήρυξε ο Νετανιάχου στο Ιράν. Το ερώτημα είναι πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα και πως πρέπει να κινηθεί σε αυτόν τον κύκλο αναταραχής που έχει ξεσπάσει στην ευρύτερη γειτονιά με δεδομένο πως η Τουρκία θα επιχειρήσει να βγει ωφελημένη.
Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά για αυτό άλλωστε και χθες ο Παύλος Μαρινάκης τόνισε πως αν χρειαστεί η κυβέρνηση θα παρέμβει, όπως είχε κάνει και σε ανάλογες περιπτώσεις. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η εκτίναξη της ακρίβειας από την άνοδο των τιμών του πετρελαίου. Με τις ανατιμήσεις ήδη να προβληματίζουν μεγάλο μέρος της μεσαίας και χαμηλής τάξης στο Μαξίμου δεν θέλουν να μπουν σε νέες «περιπέτειες» τη στιγμή που βλέπουν πως «δημοσκοπικά» βρίσκονται σε άνοδο.
Ένας γενικευμένος πόλεμος είναι το χειρότερο σενάριο αυτή τη στιγμή που, όμως δεν μπορεί να αποκλειστεί. Η ένταση και η διάρκεια των συγκρούσεων είναι αδύνατον να προβλεφθούν ειδικά αν υπάρξουν πλήγματα σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του Ιράν. Από την εμπόλεμη περιοχή αντλείται περίπου το 20% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου με το βλέμμα να είναι στραμμένο στα στενά του Ορμούζ. Η ελληνική ναυτιλία θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή. Υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, κάθε αύξηση 10% στην τιμή του πετρελαίου οδηγεί σε αύξηση του πληθωρισμού κατά 0,4%. Το υπουργείο Ανάπτυξης αντέδρασε άμεσα από το Σάββατο, με εντολή για εντατικούς ελέγχους στην αγορά καυσίμων.
Είναι άλλη μια κρίση που οι περιφερειακοί «παίχτες» αναμένεται να παίξουν σημαντικό ρόλο. Όπως έκανε η Τουρκία με τη Συρία. Η εμπλοκή του Ισραήλ σε αυτή τη νέα άκρως επικίνδυνη κατάσταση ασκεί πίεση στην Ελλάδα. Ήδη είναι μεγάλο το πρέσινγκ με την αντιπολίτευση να καλεί επιτακτικά το Μαξίμου να αλλάξει τη στρατηγική σχέση που έχει με τον Νετανιάχου. Πόσο μπορεί να αντέξει η κυβέρνηση με δεδομένη και τη στροφή που ενδεχομένως κάνουν και άλλες χώρες; Η λύση μπορεί να δοθεί μέσω του ΟΗΕ και την τήρηση μια ισορροπημένης στάσης. Η δημιουργία μιας συμμαχίας για την αποκλιμάκωση είναι η λύση, αλλά πόσο εύκολο μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Δεν μπορεί να μην υπολογιστεί η παράμετρος της ενίσχυσης του ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή μέσω της αποδυνάμωσης του Ιράν. Εκτός και αν σύμφωνα με αναλυτές η κατάσταση ξεφύγει και η Τεχεράνη οδηγηθεί στο να προχωρήσει στην κατασκευή πυρηνικών. Η λογική λέει πως η Τουρκία θα παρακολουθεί – όσο μπορεί από τη φύση της – διακριτικά τις εξελίξεις καταγγέλλοντας το Ισραήλ. Τι ελπίζει; Στην αλληλοεξόντωση των δύο αντιμαχόμενων πλευρών έτσι ώστε να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία. Αν ο Νετανιάχου έρθει σε απόλυτη αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον τόσο καλύτερα τα πράγματα για τον Ερντογάν.
Η «εξίσωση» της σύγκρουσης Ισραήλ – Ιράν είναι πολυπαραγοντική για την Αθήνα. Πέρα από τις πληθωριστικές πιέσεις (με την αποκλιμάκωση που καταγράφεται από τα τέλη του 2024) που μπορεί να υπάρξουν, στην καρδιά του καλοκαιριού δεν είναι σίγουρο κατά πόσο η Ελλάδα είναι σε θέση να στηρίζεται πλέον στην Ισραηλινή αγορά. Πέρυσι υπολογίζεται πως έφτασαν στη χώρα περίπου 700.000 τουρίστες. Σε αυτούς τους φόβους πρέπει να συνυπολογιστεί και μια πιθανή μεταναστευτική κρίση.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
