Κατασκευαστές όπως η αμερικανική εταιρεία μηχανών γκαζόν The Toro Company αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία την προοπτική των παγκόσμιων εμπορικών δασμών. Παρά τις έντονες διαταραχές στην εφοδιαστική αλυσίδα τα τελευταία πέντε χρόνια, από την πανδημία του COVID19 έως τους σημερινούς εμπορικούς πολέμους, η Toro αποφεύγει να αυξήσει υπερβολικά τα αποθέματά της.
«Βρισκόμαστε πιθανότατα στα προ πανδημίας επίπεδα αποθεμάτων», δηλώνει ο επικεφαλής της εφοδιαστικής αλυσίδας, Κέβιν Κάρπεντερ, από το γραφείο του στη Μινεάπολη, μιλώντας στο Reuters. «Εννοώ τα επίπεδα του 2019. Πιστεύω ότι όλοι θα επιστρέψουν στα επίπεδα του 2019».
Στον αμερικανικό κλάδο κατασκευών, τα αποθέματα παρουσίασαν έντονες διακυμάνσεις φέτος, καθώς οι εταιρείες έσπευσαν να προλάβουν τις προθεσμίες του Τραμπ για την αύξηση των δασμών, μόνο για να δουν τις αποφάσεις αυτές να αναβάλλονται επανειλημμένα. Ωστόσο, μετά την αύξησή τους κατά την περίοδο της πανδημίας, τα αποθέματα έχουν πλέον μειωθεί, σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού Ινστιτούτου Διαχείρισης Εφοδιασμού (ISM).
Η διαχείριση αποθεμάτων «just in time» —η οποία στοχεύει στην αύξηση της αποδοτικότητας και τη μείωση της σπατάλης μέσω της παραγγελίας αγαθών μόνο όταν αυτά είναι απαραίτητα— επανέρχεται δυναμικά. Το ερώτημα, όμως, είναι πώς οι εταιρείες μπορούν να διατηρούν χαμηλά αποθέματα, όταν οι δασμοί μεταβάλλονται, οι απαγορεύσεις εξαγωγών εμφανίζονται απροσδόκητα και οι γεωπολιτικές εντάσεις παραμένουν έντονες. Μία από τις απαντήσεις που προκρίνεται είναι η τεχνητή νοημοσύνη.
ΑΙ και διαχείριση αποθεμάτων
Ο Κάρπεντερ αναφέρει ότι αξιοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να επεξεργάζεται την καθημερινή ροή ειδήσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις δραστηριότητες της Toro, από τις τελευταίες αναρτήσεις του Τραμπ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέχρι τις τιμές του χάλυβα, δημιουργώντας ένα εξατομικευμένο podcast που ακούει κάθε πρωί. Η ομάδα του χρησιμοποιεί επίσης γενετική τεχνητή νοημοσύνη (generative AI) για να αναλύει μεγάλο όγκο δεδομένων και να προτείνει πότε, πόσα και από ποιον προμηθευτή πρέπει να αγοραστούν εξαρτήματα.
Πρόκειται για έναν τομέα που αναπτύσσεται ραγδαία. Οι δαπάνες για λογισμικό που ενσωματώνει generative AI για εφοδιαστικές αλυσίδες, το οποίο μπορεί να μαθαίνει και να εκτελεί αυτόνομα εργασίες, εκτιμάται ότι θα φτάσουν τα 55 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2029, από 2,7 δισεκατομμύρια σήμερα, σύμφωνα με την Gartner, με την παγκόσμια αβεβαιότητα να αποτελεί βασικό παράγοντα ανάπτυξης.
«Το εργαλείο απλώς σου παρουσιάζει μια πρόταση: “Νομίζω ότι μπορείς να μεταφέρεις 100 τόνους αυτού του προϊόντος από αυτό το εργοστάσιο σε εκείνο”. Και εσύ απλώς πατάς αποδοχή αν αυτό σου φαίνεται λογικό», εξηγεί ο Ματ Τζόακιμ, σύμβουλος εφοδιαστικής αλυσίδας στη McKinsey.
Οι μεγαλύτεροι πάροχοι λογισμικού για την εφοδιαστική αλυσίδα, βάσει εσόδων, είναι οι SAP, Oracle, Coupa, Microsoft και η Blue Yonder, θυγατρική της Panasonic, σύμφωνα με την Gartner.
Η αλλαγή στις εφοδιαστικές αλυσίδες
Διατηρώντας τα αποθέματα σε χαμηλά επίπεδα, οι εταιρείες μπορούν να ενισχύσουν τα περιθώρια κέρδους που πιέζονται από το αυξανόμενο κόστος. Κάθε εξάρτημα ή τελικό προϊόν που παραμένει σε ένα ράφι αποτελεί δεσμευμένο κεφάλαιο, το οποίο επιβαρύνεται με κόστος χρηματοδότησης, αποθήκευσης και κίνδυνο απαξίωσης.
Η McKinsey διενεργεί έρευνες σε στελέχη εφοδιαστικής αλυσίδας από την εποχή της πανδημίας. Η πιο πρόσφατη έρευνά της έδειξε ότι το ποσοστό των ερωτηθέντων που βασίζονταν σε μεγαλύτερα αποθέματα για την αντιμετώπιση των διαταραχών μειώθηκε στο 34% πέρυσι, από 60% το 2022.
Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν για την υπερβολική αισιοδοξία γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη, επισημαίνοντας ότι πολλά χρήματα ενδέχεται να σπαταληθούν με την ελπίδα ότι η ΑΙ μπορεί να προσφέρει λύσεις σε κάθε πρόβλημα. «Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένας πραγματικά ισχυρός παράγοντας για την ανθεκτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας, αλλά δεν αποτελεί πανάκεια», σημειώνει η Μίνα Άιλα, επικεφαλής επικοινωνίας στη φινλανδική εταιρεία κατασκευής γερανών Konecranes. «Ακόμα περιμένω την ημέρα που η ΑΙ θα μπορεί να προβλέψει, για παράδειγμα, τρομοκρατικές επιθέσεις στη θάλασσα».
Η Νόα Τόχαμι, αναλύτρια εφοδιαστικής αλυσίδας στην Gartner, υποστηρίζει ότι χωρίς την τεχνητή νοημοσύνη, οι εταιρείες θα αντιδρούσαν πιο αργά και θα ήταν πιο πιθανό να οδηγηθούν στη συσσώρευση αποθεμάτων. «Όταν οι οργανισμοί της εφοδιαστικής αλυσίδας δεν έχουν αυτή την ορατότητα και δεν κατανοούν πραγματικά την αβεβαιότητα, καταφεύγουν στη λύση των αποθεμάτων ασφαλείας», εξηγεί.
Προς το παρόν, οι «πράκτορες» τεχνητής νοημοσύνης δεν πρόκειται να αφήσουν άνεργους τους διευθυντές εφοδιαστικής αλυσίδας. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι απαραίτητοι για τη λήψη στρατηγικών και σημαντικών τακτικών αποφάσεων, ενώ η ΑΙ αναλαμβάνει τις πιο επαναλαμβανόμενες εργασίες. Στο ερώτημα αν ανησυχεί ότι η ΑΙ θα του πάρει τη δουλειά κάποια μέρα, ο Κάρπεντερ απαντά με χιούμορ: «Ελπίζω να μη συμβεί προτού τα παιδιά μου τελειώσουν το κολέγιο».
