Η παράδοση τεράστιων οχυρωματικών γραμμών σε έναν επεκτατικό γείτονα που είναι αποφασισμένος να καταστρέψει το κράτος σας τείνει να είναι κακή ιδέα, σχολιάζει το Politico στον απόηχο της συνάντησης του Λευκού Οίκου.
Το 1938, η παραχώρηση της Σουδητίας και του πυκνού δικτύου φρουρίων, δασών και χαρακωμάτων οδήγησε στην ταχεία κατάρρευση της ικανότητας της Τσεχοσλοβακίας να αμυνθεί έναντι της ναζιστικής Γερμανίας. Στην Ευρώπη υπάρχουν φόβοι ότι η ικανότητα του Κιέβου να αντισταθεί στη Ρωσία θα εξαλειφθεί εξίσου, εάν ο Ντόναλντ Τραμπ – επηρεασμένος από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν – πιέσει την Ουκρανία να παραδώσει βασικές αμυντικές γραμμές στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς.
Αυτός ο κίνδυνος ήταν ο σημαντικότερος στο μυαλό του Βολοντίμιρ Ζελένσκι καθώς συναντήθηκε με τον Τραμπ στην Ουάσινγκτον τη Δευτέρα μετά τη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ με τον Πούτιν την περασμένη εβδομάδα. Ενώ ο Τραμπ μπορεί να βλέπει ένα κομμάτι του Ντονμπάς ως «κόκαλο» για να πετάξει στον Πούτιν προκειμένου να εξασφαλίσει μια συμφωνία, ο Ζελένσκι γνωρίζει ότι μια τέτοια παραχώρηση θα υπονόμευε οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία και θα έδινε τη δυνατότητα στους Ρώσους να εισβάλουν περαιτέρω στην καρδιά της Ουκρανίας.
«Είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη να μην μετατρέψει αυτή την ιστορία σε μια ακόμη στιγμή του Μονάχου ή της Γιάλτας», δήλωσε στο Politico ο Τόμας Κοπέτσκι, επίτροπος της Τσεχικής κυβέρνησης για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, αναφερόμενος στην προδοσία των Τσέχων από τη Δύση στη σύνοδο κορυφής του Μονάχου το 1938 και στο ξεπούλημα της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης στον Ιωσήφ Στάλιν στη Γιάλτα το 1945.
Ο Τραμπ φέρεται να δήλωσε ότι πίστευε ότι ο Πούτιν θα συμφωνούσε σε μια ειρηνευτική συμφωνία που θα τερματίζει τον πόλεμο εάν η Ουκρανία παραδώσει ολόκληρες τις επαρχίες Ντόνετσκ και Λουχάνσκ στα ανατολικά. Η Ρωσία καταλαμβάνει σχεδόν όλο το Λουχάνσκ και τα τρία τέταρτα του Ντόνετσκ.
Αψηφώντας τις πιέσεις, ο Ζελένσκι δήλωσε ότι δεν θα κάνει κάτι τέτοιο.
«Δεν θα φύγουμε από το Ντονμπάς. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό. Το Ντονμπάς για τους Ρώσους είναι ένα εφαλτήριο για μια μελλοντική νέα επίθεση», ξεκαθάρισε ο Ζελένσκι σε δημοσιογράφους στο Κίεβο την περασμένη εβδομάδα.
Οι στρατιωτικοί αναλυτές προειδοποιούν επίσης ότι τυχόν παραχωρήσεις στο Ντονμπάς θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικές συνέπειες στο πεδίο της μάχης.
Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μελέτης του Πολέμου (ISW), το Κρεμλίνο απαιτεί από την Ουκρανία να παραδώσει αυτό που οι Ουκρανοί αποκαλούν την «οχυρωμένη ζώνη» τους — μια αμυντική γραμμή που βασίζεται σε βαριά οχυρωμένες πόλεις που διασχίζει λόφους, δάση και έχει κτιστεί κατά μήκος ποταμών, και η οποία έχει χρησιμεύσει ως η ραχοκοκαλιά της άμυνάς τους από το 2014.
«Η Ουκρανία έχει αφιερώσει τα τελευταία 11 χρόνια ξοδεύοντας χρόνο, χρήματα και προσπάθεια στην ενίσχυση της οχυρωμένης ζώνης και στη δημιουργία σημαντικής αμυντικής βιομηχανικής και αμυντικής υποδομής μέσα και γύρω από αυτές τις πόλεις», ανέφερε το ινστιτούτο.
Εάν η Μόσχα πάρει ό,τι θέλει, θα μετακινήσει την πρώτη γραμμή της περίπου 80 χιλιόμετρα δυτικότερα, ενώ η Ουκρανία θα αναγκαστεί να κατασκευάσει νέες άμυνες σε επίπεδο και ανοιχτό έδαφος στο γειτονικό Χάρκοβο και το Ντνιεπροπετρόφσκ — πολύ πιο δύσκολο να κρατηθούν από τις οχυρωμένες πόλεις που ελέγχει τώρα.
«Εάν σήμερα φύγουμε από το Ντονμπάς, από τις οχυρώσεις μας, από το έδαφός μας, από τα υψώματα που ελέγχουμε, σαφώς θα ανοίξουμε ένα προγεφύρωμα για την προετοιμασία μιας επίθεσης από τους Ρώσους», προειδοποίησε ο Ζελένσκι.
Το ISW συμφωνεί. Μια εκεχειρία με αυτούς τους όρους θα έδινε στη Μόσχα «ένα πολύ πιο πλεονεκτικό σημείο εκκίνησης για μια μελλοντική επίθεση» και δείχνει τη «συνεχιζόμενη αδιαφορία του Πούτιν για καλή τη πίστει διαπραγματεύσεις».
Το Υπουργείο Άμυνας του Ηνωμένου Βασιλείου εκτίμησε ότι θα χρειαστούν πάνω από τέσσερα χρόνια μάχης και θα κόστιζε στη Ρωσία 1,9 εκατομμύρια νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες για να καταλάβει πλήρως τις τέσσερις περιοχές που προσάρτησε παράνομα από την Ουκρανία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που εξωτερικές δυνάμεις επιδιώκουν να περάσουν με το ζόρι μια δυνητικά δυσμενή συμφωνία για να αποτρέψουν έναν πόλεμο.
Τον Σεπτέμβριο του 1938, ο Αδόλφος Χίτλερ υποστήριξε ότι η παράδοση της περιοχής των Σουδητών, με πλειοψηφία εθνοτικών Γερμανών, στο Ράιχ θα ικανοποιούσε τις φιλοδοξίες του και θα τερμάτιζε την απειλή πολέμου στην Ευρώπη. Η Γαλλία και η Βρετανία συμφώνησαν και πίεσαν την Πράγα να την αποδεχτεί. Ο Χίτλερ – του οποίου ο λόγος ήταν εξίσου αξιόπιστος με του Πούτιν – διεμήνυσε ότι δεν είχε περαιτέρω εδαφικές φιλοδοξίες.
Η Τσεχοσλοβακία είχε περάσει αρκετά χρόνια κατασκευάζοντας χιλιάδες πολυβολεία, οχυρά και φρούρια στην δασώδη και ορεινή περιοχή – στελεχωμένα από έναν σύγχρονο και καλά εξοπλισμένο στρατό 1,2 εκατομμυρίων. Η Γερμανία τα πήρε όλα χωρίς να ρίξει σφαίρα.
Τον Μάρτιο του 1939, γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στην υπόλοιπη χώρα, με τον τσεχικό στρατό να μην μπορεί να προβάλει καμία αντίσταση.
Το Κίεβο θυμάται το Μόναχο
Οι Ουκρανοί γνωρίζουν πολύ καλά τι συνέβη στους Τσέχους πριν από 87 χρόνια.
«Χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας, το πάγωμα του πολέμου σημαίνει ένα δεύτερο Μόναχο του 1938», προειδοποίησε ο Ολέξι Χάραν, καθηγητής συγκριτικής πολιτικής στην Ακαδημία Κιέβου-Μοχύλα του Εθνικού Πανεπιστημίου, σε σχόλιο για το Ομοσπονδιακό Κέντρο Πολιτικής Αγωγής της Γερμανίας.
Αυτή είναι μια αναφορά στις υποτιθέμενες εγγυήσεις ασφαλείας για το Κίεβο, τις οποίες ο διαπραγματευτής του Τραμπ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο κτηματομεσίτης Στιβ Γουίτκοφ, έχει πει ότι είναι παρόμοιες με του Άρθρου 5 του ΝΑΤΟ – αν και ο Τραμπ έχει επανειλημμένα αποκλείσει την ένταξη της Ουκρανίας στην πολύ πιο αξιόπιστη Ατλαντική συμμαχία.
Ο Χαράν υποστήριξε ότι «αν υπογράψουμε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός ή ακόμα και διεξάγουμε εκλογές χωρίς εγγυήσεις ασφαλείας, ο Πούτιν θα μπορούσε να συνεχίσει την επιθετικότητά του την επόμενη κιόλας μέρα». Μια τέτοια συμφωνία, είπε, θα «αναγνώριζε de facto τον έλεγχο των ουκρανικών εδαφών από τη Ρωσία για αόριστο χρονικό διάστημα» και θα επαναλάμβανε τα λάθη του 1938, όταν οι παραχωρήσεις σε έναν επιτιθέμενο προκαλούσαν μόνο περαιτέρω κλιμάκωση.
Ο Γιάροσλαβ Χρίτσακ, Ουκρανός ιστορικός και καθηγητής στο Ουκρανικό Καθολικό Πανεπιστήμιο, προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος υπερβαίνει μια ακόμη προδοσία τύπου Μονάχου. «Είναι και η στιγμή της Γιάλτας», επισήμανε.
Υπάρχει επίσης ένα ανθρώπινο στοιχείο στην αλλαγή συνόρων.
Η Ευρώπη έχει μακρά εμπειρία από αυτό. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί και οι Σοβιετικοί επέβαλαν μαζικά προγράμματα εθνοκάθαρσης στους αιχμαλωτισμένους πληθυσμούς τους. Το 1945, εκατομμύρια εθνοτικοί Γερμανοί εκδιώχθηκαν από την Τσεχοσλοβακία και την Πολωνία.
Εάν η Ουκρανία αναγκαστεί να δώσει ολόκληρο το Ντονμπάς στη Ρωσία, υποστήριξε ο Χρίτσακ, αυτό θα δώσει στη Μόσχα το δικαίωμα να «αποφασίσει για την τύχη των ανθρώπων που ζουν σε χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ». Αυτό θα γίνει ενάντια στη θέληση του τοπικού πληθυσμού, πρόσθεσε, «απλώς χρησιμοποιώντας το καθεστώς ενός μεγάλου ισχυρού κράτους που έχει το δικαίωμα να κυβερνά τα μικρότερα και πιο αδύναμα κράτη».
Υπαναχωρώντας στη Μόσχα
Διπλωμάτες και κυβερνήσεις στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ προειδοποιούν ότι η Ρωσία προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες για να αποκτήσει ένα στρατηγικό πλεονέκτημα που δεν έχει καταφέρει να κερδίσει στο πεδίο της μάχης παρά τα τριάμισι χρόνια αιματηρών μαχών που της κόστισαν πάνω από ένα εκατομμύριο θύματα.
«Η Ρωσία πιθανότατα γνωρίζει ότι προς το παρόν δεν διαθέτει επαρκείς στρατιωτικές δυνατότητες για να επιτύχει τους μαξιμαλιστικούς της στόχους μόνο στο πεδίο της μάχης», έγραψε η υπηρεσία πληροφοριών της Λετονίας στην πιο πρόσφατη έκθεσή της. Αντ’ αυτού, η Μόσχα «προσπαθεί να αναγκάσει την Ουκρανία σε παραχωρήσεις μέσω διαφόρων μέτρων επιρροής».
Ωστόσο, παρά τις ανησυχίες για την παράδοση της Ουκρανίας από τον Τραμπ στον Πούτιν, υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ του 2025 και του 1938.
Όταν επιτεύχθηκε η συμφωνία για τη Σουδητία, η Τσεχοσλοβακία δεν προσκλήθηκε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτή τη φορά, ο Ζελένσκι βρέθηκε στον Λευκό Οίκο για να μιλήσει με τον Τραμπ και ξεκαθάρισε ότι επιθυμεί μια εκεχειρία που θα βασίζεται στην τρέχουσα πρώτη γραμμή μεταξύ των ουκρανικών και ρωσικών δυνάμεων.
Ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παραμένουν συγκρατημένα αισιόδοξοι ότι οι ΗΠΑ δεν θα προδώσουν την Ευρώπη.
«Δεν βλέπω να συμβαίνει αυτό», δήλωσε ο Κοπέτσκι, ο ειδικός απεσταλμένος της Τσεχίας για την Ουκρανία, σημειώνοντας ότι ο Τραμπ συνομιλεί με τον Ζελένσκι και με Ευρωπαίους συμμάχους.
«Η σημερινή κατάσταση δεν μοιάζει όπως το Μόναχο και η Γιάλτα».
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
