Οι λατρευτικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Ζωοδόχου Πηγής στην ομώνυμη εκκλησία
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ο λόφος της Γορίτσας δεσπόζει ανατολικά του Βόλου, “αγναντεύοντας” τον Παγασητικό και κρατώντας μέσα του θραύσματα ιστορίας, μνήμης και λατρείας. Στρατηγικό παρατηρητήριο των αρχαίων Μακεδόνων, ιερός τόπος της Ορθοδοξίας και αγαπημένος προορισμός για περιπατητές, η Γορίτσα παραμένει ένας ζωντανός τόπος συνάντησης φύσης και πολιτισμού.
Η πόλη που ίδρυσε ο Φίλιππος Β΄ τον 4ο αιώνα π.Χ. στον λόφο, περιβαλλόταν από ισχυρό τείχος μήκους σχεδόν 3 χιλιομέτρων και διέθετε 33 πύργους, πιθανόν έργο του Κάσσανδρου. Η εγκατάλειψή της άρχισε γύρω στο 250 π.Χ., όταν οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στη Δημητριάδα. Σήμερα, αρχαιολογικά κατάλοιπα, όπως τμήματα των τειχών, μαρτυρούν το ένδοξο παρελθόν της.
Στην κορυφή του λόφου, η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, χτισμένη στη θέση παλαιότερου ναού του 18ου αιώνα και ίσως αρχαίου ιερού, αποτελεί επίκεντρο λατρείας και παράδοσης. Κάθε χρόνο, τοπικό πανηγύρι φέρνει τους πιστούς κοντά μέσα από έθιμα, όπως τα πήλινα κανατάκια που «κελαηδούν» με αγίασμα ή πόσιμο νερό, αναβιώνοντας έναν μοναδικό διάλογο με το παρελθόν.
Κατά τη διάρκεια της γιορτής, οι πιστοί συνηθίζουν να ανάβουν τις λαμπάδες της Ανάστασης στην εκκλησία, συνεχίζοντας μια παράδοση που ενώνει το Πάσχα με τη Ζωοδόχο Πηγή. Παλιότερα, οι οικογένειες από τον Βόλο συνέρρεαν στον λόφο για να συμμετάσχουν στις διήμερες θρησκευτικές εκδηλώσεις και να απολαύσουν πικ νικ με τα παιδιά τους, φέρνοντας μαζί τους κόκκινα αυγά και πασχαλινά εδέσματα. Αν και το έθιμο αυτό έχει ατονήσει με τον χρόνο, παραμένει ζωντανό στη μνήμη των παλαιότερων κατοίκων.
Η Γορίτσα, με την ιστορική και πνευματική της βαρύτητα, συνεχίζει να μαγνητίζει τον επισκέπτη – άλλοτε ως αρχαιολογικό τοπίο, άλλοτε ως ιερό σημείο και πάντα ως καταφύγιο θέας και στοχασμού.
www.ertnews.gr
