Όταν το ισπανικό ταμπεραμέντο συναντά τη λιτότητα του Αιγαίου, προκύπτει ένα μικρό design σπίτι με εκπληκτικό στυλ.
Ανάμεσα στις περίφημες Λεύκες και στο Πίσω Λιβάδι, στην ανατολική πλευρά της Πάρου, υπάρχει ένα χωριό, τα Μάρμαρα. Εδώ, μια παλιά νησιώτικη κατοικία μεταμορφώθηκε σε ένα design micro-appartment που έχει ένα ιδιαίτερο, δικό του mix & match στυλ. Ο μινιμαλισμός των Κυκλάδων σπάει με μια αναπάντεχη παλέτα: Το λευκό συνδυάζεται με μια απόχρωση «δανεισμένη» από τους ζεστούς και φωτεινούς τόνους του κεχριμπαριού, ενώ το μωβ ως πινελιά στα αφράτα μαξιλάρια του χτιστού καναπέ και η πέτρα στο πλακόστρωτο δάπεδο συμπληρώνουν το αναπάντεχο για το Αιγαίο σκηνικό.
Στο μοντέρνο αυτό σπίτι, τα φυτά εσωτερικού χώρου στολίζουν τα ανοιχτά ράφια και τους πάγκους τής open space κουζίνας. Μια κοσμοπολίτικη αύρα συνυπάρχει με αυτήν που αποπνέουν τα νησιώτικα σπίτια των Κυκλάδων.
Το κλειδί του σχεδιασμού: Η οικειότητα ενός σπιτιού σαν φωλιά
Στόχος των αρχιτεκτόνων -των Ουρανίας Χαμηλάκη και Víctor Díaz-Asensio, ιδρυτών του workshop αρχιτεκτονικής και τοπίου DA.CH., με έδρα τη Βαρκελώνη και την Πάρο– ήταν η δημιουργία ενός χώρου που θα δημιουργεί σε όσους τον κατοικούν ή τον επισκέπτονται το αίσθημα της οικειότητας. Με γνώμονα αυτό, ήθελαν το σπίτι να έχει ταυτόχρονα μια γήινη αίσθηση και μια χρωματιστή αέρινη οροφή που θα έλκει το φυσικό φως σαν ηλιοτρόπιο που γυρνά προς τον ήλιο όταν φωτοσυνθέτει. Έτσι, η εμφανής πέτρα στο δάπεδο σε γειώνει, ενώ η αναπάντεχη οροφή απελευθερώνει τη φαντασία σου.
«Το σπίτι είναι ένα καταφύγιο και η οικειότητα αποτελεί το βασικό θέμα του έργου. Σπίτι και εστία. Οικειότητα που διαμορφώνει τον χώρο: μια φωλιά για να ξαπλώσεις, ένα χαμηλό φως που αιωρείται πάνω από το τραπέζι και μοιάζει να είναι η αρχή του τόπου, σαν φεγγάρι που αιωρείται πάνω από τη θάλασσα ή σαν ήλιος που δύει», εξηγούν οι δύο αρχιτέκτονες, ποιητικά.
Το οίκημα προϋπήρχε, σαν κάτι που έχει ρίζες στη γη αυτή, κι αυτό εξηγεί και το συμβολικό όνομά του: πατρικό. «Το οικογενειακό σπίτι απ’ όπου προερχόμαστε, εκείνο στο οποίο μπορούμε πάντα να επιστρέψουμε», επισημαίνουν η Ουρανία Χαμηλάκη και ο Víctor Díaz-Asensio.
Πώς έγινε η μετατροπή του παλιού νησιώτικου σπιτιού σε design mini loft
Οι χώροι ενοποιήθηκαν, το φως άρχισε να διαχέεται ελεύθερα παντού, σε κάθε γωνιά. Χτιστοί πάγκοι και χτιστά έπιπλα λειτουργούν πολυμορφικά. Καναπέδες γίνονται κρεβάτια και το ανάποδο, πάγκοι γίνονται τραπέζια, εσοχές μεταμορφώνονται σε ράφια, λευκές κουρτίνες απομονώνουν αλλά και κρύβουν πράγματα, γίνονται πόρτες στην κουζίνα και την ντουλάπα. Γενικότερα, όλα αυτά είναι σαν να διαδέχονται το ένα το άλλο, σαν να αγκαλιάζονται μεταξύ τους, ενισχύοντας αυτό το αίσθημα της οικειότητας, που είναι και ο πυρήνας αλλά και η φιλοσοφία του επανασχεδιασμού.
«Ένας τετράγωνος… θόλος και ένας στύλος που τον στηρίζει, που αντέχει το βάρος και το κενό του. Στην αρχή όλα ήταν χώρος, φως, πυκνός χρόνος που γλιστρούσε από τα παράθυρα και αποτυπωνόταν σε κάθε τοίχο. Μια σκάλα, ένα κατώφλι που υποδέχεται, το παγκάκι που γίνεται κουζίνα, το ένα οδηγεί στο άλλο, ο χώρος ρέει, οι λειτουργίες διαλύονται και η κατασκευή ενοποιείται. Το βάρος εκφράζεται σε κάθε γωνιά· από την ορυκτή πυκνότητα του δαπέδου μέχρι τα στηρίγματα της οροφής», εξηγούν οι ιδρυτές του workshop αρχιτεκτονικής και τοπίου DA.CH.
Οι γλυπτές φόρμες των Κυκλάδων, η πέτρα του βραχώδους άγονου νησιώτικου τοπίου, το αιγαιοπελαγίτικο αστραφτερό λευκό, όλα υπάρχουν ως σημεία αναφοράς μέσα στον χώρο του σπιτιού.
«Βράχοι που περιέχουν την ιστορία του τοπίου, με απολιθώματα παλιών βοσκοτόπων, λευκοί τοίχοι που θυμίζουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νησιού. Πάνω τους, ο… θόλος με κεχριμπαρένιο χρώμα συγχωνεύεται με τις αποχρώσεις των κοντινών χωραφιών και βουνών, συνομιλώντας με τον θόλο της εκκλησίας που φαίνεται από τα παράθυρα. Το εξωτερικό διαχέεται στα στοιχεία που συνθέτουν το σπίτι: φυτεμένες εσοχές πάνω σε έναν στύλο, το πλακόστρωτο της πλατείας που συνεχίζεται στο εσωτερικό, ένας ρέων χώρος με θολές μεταβάσεις. Όλη η παρέμβαση επικεντρώνεται στο να οικοδομηθεί μια εστία, ένα σπίτι όπου κάθε χώρος αποτελεί μέρος του συνόλου, ενώ ταυτόχρονα αποκτά μοναδικότητα μέσα από την αισθητηριακή εμπειρία κάθε δωματίου. Ύψη που ποικίλλουν, κοιλότητες που αγκαλιάζουν τους κατοίκους ή στα οποία κυλά το νερό, κεραμικά πλακάκια που αντανακλούν το φως από κοντινό παράθυρο, και πάνω τους ακουμπούν τα χέρια αυτών που ξεκίνησαν την ιστορία αυτού του σπιτιού πολύ πριν από εμάς. Μόλις τρία δωμάτια και ένα σαλόνι. Και κάτω από τον θόλο του ένας ολόκληρος κόσμος» περιγράφουν, τόσο όμορφα, οι δύο δημιουργοί.
Info: da-ch.eu
