Μια εντυπωσιακή αντίθεση στις δικαστικές αποφάσεις για υποθέσεις κατοχής ναρκωτικών καταγράφηκε χθες στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, προκαλώντας συζητήσεις για τα όρια της ποινικής μεταχείρισης μεταξύ εξάρτησης και περιστασιακής χρήσης.
Ένας 42χρονος άνδρας, ο οποίος συνελήφθη με 4,77 γραμμάρια ηρωίνης και 0,24 γραμμάρια κοκαΐνης, κρίθηκε ένοχος από το Δικαστήριο, αλλά δεν του επιβλήθηκε ποινή, καθώς αποδείχθηκε ότι τα ναρκωτικά προορίζονταν αποκλειστικά για δική του χρήση και ο ίδιος αντιμετωπίζει πρόβλημα εξάρτησης.
Το περιστατικό συνέβη το απόγευμα της Τρίτης, όταν ο άνδρας εντοπίστηκε και ελέγχθηκε από αστυνομικούς, οι οποίοι βρήκαν τις ναρκωτικές ουσίες επάνω του. Κατά την ακροαματική διαδικασία, υποστηρίχθηκε πως ο 42χρονος είναι χρόνιος χρήστης και βρίσκεται σε προσπάθεια απεξάρτησης, γεγονός που συνεκτιμήθηκε από την έδρα, με βάση και τις διατάξεις του νόμου περί ναρκωτικών για εξαρτημένα πρόσωπα.
Στον αντίποδα, το ίδιο δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης 2 μηνών με αναστολή σε έναν 20χρονο, ο οποίος συνελήφθη την ίδια ημέρα έχοντας στην κατοχή του 1,41 γραμμάρια κάνναβης. Ο νεαρός φοιτητής, σύμφωνα με την υπεράσπισή του, κατείχε τη μικροποσότητα για περιστασιακή χρήση και δεν είχε καμία προηγούμενη εμπλοκή με τον νόμο.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την υπόθεση του 42χρονου, το Δικαστήριο έκρινε πως η κατοχή, έστω και μικρής ποσότητας, χωρίς απόδειξη εξάρτησης, συνιστά ποινικώς κολάσιμη πράξη που απαιτεί την επιβολή ποινής, έστω και με αναστολή.
Η διαφορά μεταχείρισης ανάμεσα σε έναν εξαρτημένο χρήστη σκληρών ναρκωτικών και έναν νεαρό κατόχο κάνναβης φέρνει ξανά στην επικαιρότητα το ερώτημα της ισονομίας και της ουσιαστικής πρόληψης: Πρέπει το δικαστικό σύστημα να αντιμετωπίζει αυστηρότερα την «ευκαιριακή» χρήση, ενώ δείχνει επιείκεια σε περιπτώσεις χρόνιων εξαρτήσεων;
Η κοινή γνώμη συχνά διχάζεται, ωστόσο νομικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι ο νόμος προβλέπει διαφορετική προσέγγιση όταν πρόκειται για αποδεδειγμένα εξαρτημένα άτομα, με στόχο την επανένταξη και όχι την τιμωρία.
ΜΑΡΙΑΡΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΥ
