Με ιδιαίτερη συγκίνηση και υπερηφάνεια, ο Κωνσταντίνος Λυχναρόπουλος αναγνωρίζεται πλέον και επίσημα ως εφευρέτης, έπειτα από την κατοχύρωση της πρώτης του πατέντας. Ένα όραμα που γεννήθηκε μέσα από δυσκολίες, λάθη και επανεκκινήσεις, βρίσκει τώρα δικαίωση σε μια στιγμή που σηματοδοτεί πολλά περισσότερα από μια τυπική επιτυχία.
«Κρατώ στα χέρια μου κάτι παραπάνω από ένα έγγραφο. Κρατώ την απόδειξη πως μια ιδέα, μια σπίθα στο σκοτάδι, μπορεί να γεννήσει φως», δήλωσε συγκινημένος ο ίδιος. Μέσα από ένα προσωπικό μήνυμα γεμάτο νόημα, αναφέρθηκε σε όλα όσα προηγήθηκαν της στιγμής αυτής: τις ατελείωτες ώρες δουλειάς, τις αποτυχίες που μετατράπηκαν σε μαθήματα, και πάνω απ’ όλα, την τόλμη να συνεχίσει.
«Καμία σκέψη δεν αξίζει να ξεχαστεί σε ένα συρτάρι. Κάθε έμπνευση πρέπει να περπατήσει στη γη. Η γνώση είναι σπόρος, αλλά η τόλμη είναι το χώμα. Κι εγώ τόλμησα», προσθέτει, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα προς κάθε νέο άνθρωπο που παλεύει να μετατρέψει την έμπνευσή του σε πράξη.
Ο Κωνσταντίνος δεν παραλείπει να ευχαριστήσει όσους στάθηκαν δίπλα του σε αυτή τη διαδρομή: «Ευχαριστώ πολύ τους φίλους-συναδέλφους που μου άνοιξαν διάδρομο να πετάξω, τον εργοδότη μου Χρήστο Χρήστου που μου έδωσε την ευκαιρία να ανοίξω τα φτερά μου, τον Καθηγητή Παναγιώτη Τσιακάρα που μου έμαθε να επισκευάζω τα κομμένα φτερά, και τέλος τον πατέρα μου που μου έδειξε πώς φτιάχνονται τα φτερά και πώς λειτουργούν».
Ο Κωνσταντίνος Λυχναρόπουλος, με τη χαρακτηριστική φράση του «Όταν σου κόβουν τα φτερά, φτιάξε καινούργια. Μόλις μάθεις να πετάς, μάθε και στους άλλους. Η κορυφή είναι ωραία — μα με παρέα, είναι καλύτερα!», υπενθυμίζει πως η πορεία προς την κορυφή δεν είναι μοναχική, ούτε απρόσωπη. Είναι γεμάτη ανθρώπους, ιδέες και πίστη – και ίσως τελικά, αυτή είναι η μεγαλύτερη εφεύρεση όλων.
