Ξεκάθαρο μήνυμα ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή άμυνα με τη συμμετοχή της Τουρκίας, που συνεχίζει να απειλεί με πόλεμο ένα κράτος μέλος της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, έστειλε ο Μιχάλης Κατρίνης.
Μιλώντας κατά την κοινή συνεδρίαση της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου ο Πρέσβης της Δανίας Per Fabricius Andersen, παρουσίασε τις προτεραιότητες της χώρας του που αναλαμβάνει την Προεδρία της Ε.Ε. ο τομεάρχης Εθνικής Άμυνας του ΠΑΣΟΚ έθεσε ως κρίσιμο ερώτημα το αν η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να θεωρείται γεωπολιτικά αξιόπιστη όταν αποφεύγει να εφαρμόσει με συνέπεια τις ίδιες της τις αρχές. Σημείωσε με έμφαση ότι η στρατηγική αυτονομία, που διακηρύσσεται ως στόχος της Ε.Ε., δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε επιλεκτικές ευαισθησίες και σιωπηρές υπαναχωρήσεις, αλλά προϋποθέτει «στρατηγική συνέπεια», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο βουλευτής
του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε την ανάγκη μιας
ελάχιστης κοινής βάσης αξιών και κανόνων
για να καταστεί δυνατή μια ενιαία
εξωτερική πολιτική και κοινή άμυνα.
Επανέλαβε
ότι η στάση της Τουρκίας δεν μπορεί να
παραμένει εκτός αξιολόγησης, όταν:
- αμφισβητεί με απειλή πολέμου τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας,
- διατηρεί στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο,
- δεν εφαρμόζει το Δίκαιο της Θάλασσας,
- δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, παρά το ότι η ΕΕ έχει χαρακτηρίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία ως υπαρξιακή πρόκληση για την ίδια, για τη δημοκρατία και το διεθνές δίκαιο.
«Η υπεράσπιση
των αρχών της Ένωσης δεν μπορεί να είναι
επιλεκτική», τόνισε ο Μιχάλης Κατρίνης,
επισημαίνοντας πως κάθε παραβίαση κατά
κράτους-μέλους υπονομεύει τη συνοχή
και την αξιοπιστία του ευρωπαϊκού
εγχειρήματος.
Αναφερόμενος
στις γεωπολιτικές εξελίξεις, τόνισε
πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει να
υπολείπεται σε ρόλο και παρουσία, τόσο
στον πόλεμο της Ουκρανίας, όπου την
πρωτοβουλία διατηρούν οι Ηνωμένες
Πολιτείες, όσο και στη Μέση Ανατολή,
όπου η ευρωπαϊκή στάση παραμένει
αποσπασματική και χωρίς σαφές αποτύπωμα.
Διερωτήθηκε, με νόημα, αν η Ε.Ε. έχει
επιλέξει να είναι ένας παίχτης στη
διεθνή σκακιέρα ή να βρίσκεται στο
περιθώριο.
Καταλήγοντας,
προειδοποίησε ότι η εποχή των εύκολων
συμβιβασμών έχει τελειώσει και πως η
Ευρώπη καλείται να απαντήσει με
ειλικρίνεια: μπορεί να υπάρξει στρατηγική
αυτονομία χωρίς σαφές όραμα, σαφείς
κόκκινες γραμμές και πολιτική βούληση;
Το διακύβευμα, όπως τόνισε, δεν είναι
απλώς η ισχύς της Ε.Ε., αλλά η ίδια της η
ταυτότητα.
