Ανήμερα του Πάσχα στον Βόλο και οι γειτονιές μοσχοβολούν από αρνί και κοκορέτσι, με αυλές και ταράτσες γεμάτες από γέλια, συγγενείς και φίλους. Όμως, για κάποιους νέους ανθρώπους –κυρίως φοιτητές που σπουδάζουν στην πόλη– το φετινό Πάσχα είναι διαφορετικό. Δεν κατάφεραν να επιστρέψουν στις ιδιαίτερες πατρίδες τους και έφτιαξαν τη δική τους παρέα… μακριά από το σπίτι, αλλά όχι μόνοι.
Η Χρύσα, φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα, μας λέει:
«Οι γονείς μου είναι στην Κρήτη. Δεν μπορούσα να ταξιδέψω λόγω δουλειάς, οπότε μείναμε εδώ με άλλους συμφοιτητές και ετοιμάσαμε το δικό μας τραπέζι. Ένας έφερε κοκορέτσι, άλλος έψησε στο φούρνο. Ανταλλάξαμε φαγητά σαν να είμαστε οικογένεια».
Ο Μάριος, φοιτητής στο Οικονομικό, περιγράφει:
«Είμαστε έξι άτομα, τρία διαμερίσματα στην ίδια πολυκατοικία. Ανεβήκαμε στην ταράτσα, βάλαμε ψησταριά, μουσικές και περάσαμε τέλεια. Δεν είναι το ίδιο με το χωριό, αλλά τελικά νιώσαμε πολύ δεμένοι μεταξύ μας».
Κάποιοι, μάλιστα, προσκλήθηκαν από ντόπιους φίλους ή συμφοιτητές για να γιορτάσουν μαζί με τις οικογένειές τους.
«Η συγκάτοικός μου είναι από τη Ζαγορά. Με πήραν μαζί τους και πραγματικά ένιωσα σαν στο σπίτι μου. Με κέρασαν, με αγκάλιασαν. Αυτά δεν τα ξεχνάς ποτέ», λέει η Ιωάννα από τη Ρόδο.
Παρά την απόσταση, το Πάσχα για αυτούς δεν ήταν μοναχικό. Με βιντεοκλήσεις σε γονείς και παππούδες, με μοιρασμένα φαγητά, αυτοσχέδιες σούβλες και… ρεφενέ τραπέζια, οι φοιτητές του Βόλου έδωσαν το δικό τους νόημα στην Ανάσταση: τη δύναμη της παρέας, της αγάπης και της συντροφικότητας.
