Την απόφαση να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο πήρε ο Αντελίνιο Βιεϊρίνια και αποχαιρέτησε τον ΠΑΟΚ και τον κόσμο μέσα από ένα βίντεο στα social media.
Ο Πορτογάλος έκανε ξεχωριστή αναφορά σε κάθε σταθμό της καριέρας του, αλλά στάθηκε περισσότερο στον «Δικέφαλο του Βορρά», που σύμφωνα με τον ίδιο άλλαξε τη ζωή του, ευχαριστώντας τον κόσμο για την «ανατριχίλα της γεμάτης Τούμπας».
Το μήνυμά του Αντελίνο Βιεϊρίνια για την απόσυρσή του από το ποδόσφαιρο
«Τη φοβόμουν αυτή τη στιγμή. Τη στιγμή που θα καθόμουν εδώ. Σ’ αυτή την καρέκλα. Όταν από παιδί έχεις μάθεις να ζεις μέσα στο γήπεδο, τρέμεις στη σκέψη ότι θα σταματήσεις να κάνεις αυτό που αγαπάς. Να παίξεις ποδόσφαιρο.
Μετά από μία διαδρομή γεμάτη εμπειρίες, χαρές, τίτλους και πόνο, ήρθε η ώρα ν’ ακούσω το κορμί μου. Ήρθε η ώρα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Νιώθω τυχερός που είχα την ευκαιρία να ζήσω το όνειρό μου.
Ένα παιδί από το Γκιμαράες, που βρέθηκε στο Πόρτο και μετά στο άγνωστο. Η Ελλάδα. Ο ΠΑΟΚ. Ήρθα μικρός, άπειρος, ανέτοιμος και φεύγω ευτυχισμένος. Γεμάτος ευτυχία και αγάπη. Ο ΠΑΟΚ άλλαξε τη ζωή μου. Και μετά; Γερμανία και Βόλφσμπουργκ. Κύπελλο, Σούπερ Καπ, Champions League, Εθνική και κατάκτηση Euro. Ο δρόμος με οδηγούσε πάντα στο σπίτι μου. Στη Θεσσαλονίκη. Στον ΠΑΟΚ. Γύρισα πίσω, όπως είχα υποσχεθεί, για να κερδίσω τίτλους. Είμαι περήφανος που πλέον μπορώ να πω ότι είμαι ένα κομμάτι από την ιστορία αυτής της υπέροχης ομάδας.
Δεν θα είχα πετύχει τίποτα απ’ όλα αυτά, αν δεν είχα δίπλα μου μία καταπληκτική οικογένεια, που μου έδωσε δύναμη για να σηκωθώ. να παλέψω και να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Αν δεν είχα συμπαίκτες, έτοιμους να πολεμήσουν μαζί μου. Την οικογένεια Σαββίδη που μ’ εμπιστεύτηκε και με στήριξε. Ένας κόσμος μοναδικός δίπλα μου. Ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Σας οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ. Για την ανατριχίλα της γεμάτης Τούμπας. Τη συγκίνηση για όλες τις στιγμές», ανέφερε ο Πορτογάλος.
Παράλληλα, ο Βιεϊρίνια συνόδευσε την ανάρτησή του και με το εξής μήνυμα:
«Πως χωράς μια ζωή σε δύο λεπτά; Τόσα συναισθήματα, στιγμές, όνειρα, βιώματα που σε διαμορφώνουν.
Πως αποχαιρετάς αυτό που αγαπάς; Αυτό που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός, ακόμα και όταν πονάς;
Πως βάζεις τη λογική πάνω από την καρδιά;
Αν κάποιος ξέρει αυτές τις απαντήσεις, σίγουρα δεν είμαι εγώ. Όσο δυνατός κι αν θες να λες πως είσαι, έρχονται στιγμές που λυγίζεις. Κι αυτή είναι μία από αυτές. Η μέρα που σταματάω το ποδόσφαιρο. Κι ενώ όλα φαντάζουν θολά και οι σκέψεις φωνάζουν στο μυαλό μου, ένα πράγμα είναι δεδομένο.
Δεν αλλάζω τίποτα. Θα το ξανάκανα από την αρχή με το ίδιο πάθος.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την αγάπη σας. Δεν θα ξεχάσω τίποτα.
Με τιμή,
Andre Vieirinha».
