Από φθηνή λύση για το γρήγορο φαγητό, σε πολυτέλεια της καθημερινότητας. Το παραδοσιακό ελληνικό σουβλάκι περνά σε νέα εποχή, με την τιμή του να ανεβαίνει σταθερά και τους καταναλωτές να αναρωτιούνται αν τελικά… αξίζει το τυλιχτό. Ο βασικός «ένοχος» δεν είναι άλλος από την αύξηση στην τιμή του χοιρινού, που συμπαρασύρει προς τα πάνω το συνολικό κόστος του πιο αγαπημένου street food της Ελλάδας.
Παρά τις ανατιμήσεις, ωστόσο, το σουβλάκι δεν χάνει τη δημοφιλία του – ειδικά στους ξένους επισκέπτες, που συνεχίζουν να το αναζητούν στα στενά του κέντρου της Αθήνας. Εκεί, οι επαγγελματίες της εστίασης προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ ποιότητας και τιμής, κρατώντας τα κόστη όσο μπορούν χαμηλά για να μη χαθεί η «ψυχή» της ελληνικής γεύσης.
Το παρασκήνιο πίσω από την τιμή
Η τελική τιμή του τυλιχτού δεν είναι απλώς αποτέλεσμα των πρώτων υλών. Για κάθε σουβλάκι που σερβίρεται ή παραδίδεται, ο επαγγελματίας καλείται να καλύψει:
- Το κόστος των βασικών υλικών (πίτα, κρέας, πατάτες, σαλάτες, σως)
- Τα αναλώσιμα (λαδόκολλες, αλουμινοσακούλες, σακούλες μεταφοράς, χαρτοπετσέτες)
- Το κόστος καυσίμου (κάρβουνα ή ρεύμα)
- Τις προμήθειες για πληρωμές με κάρτα και τις πλατφόρμες delivery
- Τα πάγια έξοδα (ενοίκια, ρεύμα, μισθοδοσία, δημοτικά τέλη, τραπεζοκαθίσματα)
Κάπως έτσι, ένα απλό σουβλάκι κρύβει πίσω του μια ολόκληρη αλυσίδα κόστους που εξηγεί γιατί πλέον δύσκολα βρίσκει κανείς «τυλιχτό με 2 ευρώ».
Τιμές ανά περιοχή
Οι τιμές διαφέρουν σημαντικά από πόλη σε πόλη, με τον Βορρά να κρατά ακόμη πιο προσιτές επιλογές και τον Βόλο να αποδεικνύεται ολίγον… αλμυρός!
- Σέρρες: από 3,00€
- Θεσσαλονίκη: 2,90€ – 4,70€
- Λάρισα: 3,50€ – 4,50€
- Βόλος: 3,20€ – 4,60€
- Αθήνα: 3,20€ – 4,60€ (με την πιο χαμηλή στα 2,30€ στο κέντρο)
- Πάτρα: 3,00€ – 4,30€
- Πύργος: 2,80€ – 3,00€
- Κρανίδι: 3,70€
- Σπάρτη: 3,90€
- Λιβαδειά: 3,00€ – 3,40€
Η ποικιλία των τιμών αποτυπώνει τις τοπικές συνθήκες, το τουριστικό ρεύμα, αλλά και την αγοραστική δύναμη των κατοίκων.
Μια γεύση… αναγκαία
Παρά την ακρίβεια, το σουβλάκι παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής γαστρονομίας και ταυτότητας. Για πολλούς, είναι κάτι περισσότερο από ένα γεύμα: είναι συνήθεια, αναμνήσεις, παράδοση. Όσο κι αν το κόστος ανεβαίνει, η ζήτηση δεν πέφτει – έστω κι αν πλέον, μετράμε και τα… ψιλά για να το απολαύσουμε.
