Στην παραπέρα προώθηση της επιχειρηματικής λειτουργίας σιδηροδρόμων εις βάρος της ασφάλειας στοχεύει η κυβέρνηση, είπε ο Βασίλης Μεταξάς, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για τον σιδηρόδρομο στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής
Όπως είπε, πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο κινείται στην κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για απελευθέρωση και εμπορευματοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών, δηλαδή είναι από τα ίδια σάπια υλικά που οδήγησαν στο έγκλημα στα Τέμπη και τα οποία έχουν εφαρμόσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις. Σημείωσε, ακόμα, ότι το νομοσχέδιο πραγματεύεται ζητήματα που απασχόλησαν το προηγούμενο διάστημα, όπως φάνηκε και από τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, εκατομμύρια λαού, προσθέτοντας ότι κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη ούτε στην κυβέρνηση, αλλά ούτε και στην ΕΕ και στα κόμματα που την στηρίζουν και την ξεπλένουν, αποθεώνοντάς την.
Ο Β. Μεταξάς σημείωσε, επίσης, ότι εξακολουθούν να καταγράφονται ατυχήματα, πράγμα που σημαίνει ότι παραμένουν λες εκείνες οι αιτίες που οδήγησαν στα Τέμπη και έχουν καταγραφεί αναλυτικά και στο Πόρισμα που κατέθεσε το ΚΚΕ μετά την Εξεταστική Επιτροπή.
Σε ό,τι αφορά τις νέες τεχνολογίες που προβλέπονται, ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέδειξε ότι με ομολογία της ίδιας της ΕΕ και προκαλώντας το λαϊκό αίσθημα αυτές θα εφαρμόζονται με γνώμονα μόνο το κέρδος, ενώ για την ευρωενωσιακή οδηγία της ΕΕ που επικαλέστηκαν όλα τα κόμματα, επισήμανε ότι σε αυτήν παντού γίνεται λόγος για το κόστος, αλλά πουθενά για την ασφάλεια. Τουναντίον, κάθε προσπάθεια κράτους-μέλους για να εξασφαλίζονται ασφαλείς συνθήκες θα «φρενάρεται», σύμφωνα με την οδηγία.
Σχετικά με τα περί «αξιολόγησης» του προσωπικού που αναφέρονται στο νομοσχέδιο, ο Β. Μεταξάς διευκρίνισε ότι άλλο σκοπό εξυπηρετεί αυτή και άλλο η σωστή εκπαίδευση και μετεκπαίδευση που πρέπει να γίνονται και συχνά, υπογραμμίζοντας ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση επιδιώκει να «βγάλει λάδι» τις ευθύνες της, όπως και των προηγούμενων, ενισχύοντας στη λαϊκή συνείδηση τη λογική του «ανθρώπινου λάθους» των εργαζομένων που είναι δήθεν οι πραγματικοί υπαίτιοι για τα ατυχήματα και τα δυστυχήματα και όχι η εγκληματική πολιτική των κυβερνήσεων διαχρονικά. Καθώς, συνέχισε, αυτή η πολιτική που συνεχίζεται ακάθεκτη, φέρνοντας 13ωρο δουλειάς, είναι που έχει οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις στο προσωπικό και κατ’ επέκταση σε εντατικοποίηση ενίοτε και με τραγικές συνέπειες.
Τόνισε, επιπλέον, ότι συνεχίζεται, με τη συναίνεση και του ΠΑΣΟΚ, και η απαράδεκτη σύμβαση με τη Hellenic Train που υπεγράφη επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως και η «αμαρτωλή αποζημίωση» εκατομμυρίων που παίρνει από τις λαϊκές τσέπες το αστικό κράτος και τα δίνει στην εταιρεία, με πρόσχημα τις περιβόητες «άγονες γραμμές». Την ίδια στιγμή, βέβαια, το ίδιο κράτος διατείνεται ότι δεν έχει λεφτά για την ολοκληρωμένη δημιουργία και λειτουργία σύγχρονων σιδηροδρομικών γραμμές και για αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου εξειδικευμένου προσωπικού.
Σε ό,τι αφορά την ψηφιοποίηση σχολίασε ότι επί της ουσίας δεν προωθείται η ενίσχυση της ασφάλειας, αλλά η κερδοφορία του κεφαλαίου στον σιδηρόδρομο, μέσω της διευκόλυνσης ως προς την τιμολόγηση υπηρεσιών και του «rebranding του εμπορεύματος “σιδηροδρομικές μεταφορές”». Συμπλήρωσε, δε, ότι και οι διατάξεις για την αναδιάρθρωση των ΡΑΣ, ΕΟΔΑΣΑΑΜ και «Σιδηροδρόμων Ελλάδας» κινούνται στην ίδια κατεύθυνση της πολιτικής της πλήρους απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών.
Ο Β. Μεταξάς έκανε ειδική αναφορά και σε αντίστοιχα προβλήματα που εντοπίζονται στις αεροπορικές μεταφορικές, υπενθυμίζοντας ότι εδώ και καιρό οι εργαζόμενοι σε αυτόν τον τομέα, όπως οι εναέριοι ελεγκτές, προειδοποιούν για τα «επόμενα Τέμπη», όπως και το ΚΚΕ μέσα από Ερωτήσεις που έχει καταθέσει στη Βουλή. Κρίσιμα ζητήματα που αναφέρθηκαν και παραπάνω και αντιμετωπίζουν γενικά οι εργαζόμενοι στις Μεταφορές και για τα οποία δεν αναφέρεται τίποτα στο νομοσχέδιο, όπως επισήμανε ο ίδιος.
Τέλος, υπογράμμισε ότι αντί η κυβέρνηση να απαντάει στα σοβαρά κενά, τα διατηρεί και διαμορφώνει προϋποθέσεις για νέα εγκλήματα, συνεχίζοντας να ακολουθεί τις αντιλαϊκές οδηγίες της ΕΕ στη λογική του κόστους-οφέλους, της απελευθέρωσης, εμπορευματοποίησης και επιχειρηματικής λειτουργίας στις σιδηροδρομικές μεταφορές.
