Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης όλο το προηγούμενο διάστημα να διαφημίσει τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας ως σημαντική παρέμβαση, αυτός δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες ενίσχυσης της οδικής ασφάλειας και της αποφυγής τροχαίων ατυχημάτων. Αυτό επισήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Μεταξάς, μιλώντας στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, όπου ξεκίνησε η συζήτηση του κώδικα που περιλαμβάνεται σε σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.
Υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ θα καταψηφίσει επί της αρχής τον νέο Κώδικα, ο οποίος «είναι διαποτισμένος με τη γενικότερη αντιεπιστημονική και αντιδραστική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η αυστηροποίηση διοικητικών κυρώσεων και ποινών αποτελεί δήθεν πανάκεια για την αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων και παραβατικών συμπεριφορών, στη συγκεκριμένη περίπτωση, στην οδική κυκλοφορία. Κινείται στη γνωστή και αποτυχημένη -όσον αφορά την αποτελεσματικότητα – εισπρακτική λογική μέσω της αύξησης των προστίμων που επιχειρεί να τα εισπράττει το κράτος με πιο άμεσο τρόπο».
Σημείωσε ακόμα πως παραμένει εγκλωβισμένο στη λογική της ατομικής ευθύνης, όχι ότι δεν υπάρχει, αλλά την αποθεώνει με σκοπό τη μετάθεση της συζήτησης από το σύνολο των παραγόντων που απαιτούνται για να διασφαλίζεται η οδική ασφάλεια. Για να μην πηγαίνει τελικά η συζήτηση στις κρατικές ευθύνες που ξεκινούν από τις ίδιες τις υποδομές μέχρι και την εκπαίδευση των οδηγών.
Σε αυτή τη λογική, συνέχισε, δεν είναι τυχαίο ότι το στρατηγικό σχέδιο οδικής ασφάλειας της ελληνικής κυβέρνησης όσο και αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες, περιορίζουν τη συζήτηση στους “χρήστες του οδικού δικτύου” όπως αναφέρουν τα αντίστοιχα κείμενα. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν γίνονται αναφορές στην κατάσταση του οδικού δικτύου ή του ελέγχου των οχημάτων κ.α., ούτε συνυπολογίζονται τα εξοντωτικά μέτρα εργασίας με τις 13ωρες βάρδιες, την υπερεντατικοποίηση της δουλειάς, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που τελικά επηρεάζουν την οδηγική συμπεριφορά των ανθρώπων.
Κατήγγειλε ότι ο νέος ΚΟΚ, αναφέροντας πως «οι άνθρωποι κάνουν σφάλματα», μεταφέρει εξαρχής τη συζήτηση στο «ανθρώπινο λάθος», στο πλαίσιο της συνολικής αντίληψης που καλλιεργείται για τις μεταφορές, όπου τα μέτρα ασφάλειας υπολογίζονται ως κόστος και η ευθύνη μεταφέρεται στις πλάτες του λαού.
Σημείωσε ότι ενώ διανύουμε μια εποχή που η ανάπτυξη της τεχνολογίας και έρευνας θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την ασφάλεια του κόσμου, αυτό δεν γίνεται εάν δεν έχει κέρδος. Σε αυτό τον νόμο του κέρδους υπάγονται τα πάντα, είπε, από την αγορά σύγχρονων αυτοκινήτων, τον έλεγχο και τη συντήρησή τους, την κατασκευή σύγχρονων και ασφαλών αυτοκινητόδρομων που δεν είναι επιλέξιμα για την ΕΕ.
Έφερε ως παράδειγμα την οδική σύνδεση Βόλου και Λάρισας αναφέροντας χαρακτηριστικά:
« Κοστίζουν 3,80€ τα διόδια ανάμεσα στο Βόλο και τη Λάρισα! Σχεδόν 8€ δηλαδή για μια διαδρομή με επιστροφή. Μαζί με τα καύσιμα και για μια διαδρομή που είναι σχεδόν καθημερινή για πολλές λαϊκές οικογένειες, μιλάμε για μισό μισθό τον μήνα! Τι κάνουν οι περισσότεροι; Χρησιμοποιούν τον παράδρομο ή την Παλαιά Εθνική Οδό. Που ασφαλώς είναι στα μαύρα τους τα χάλια, αφού δεν συντηρούνται πέραν όλων των άλλων μιας και δεν είναι ανταποδοτικά έργα… Από εκεί και τα φορτηγά… Για να γλυτώσουν το κόστος οι εταιρίες μεταφορών… Ξέρετε πόσα ατυχήματα, δυστυχήματα, έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια – και μετά την κατασκευή των διοδίων, στις συγκεκριμένες οδούς; Ποιος ευθύνεται σε αυτή την περίπτωση; Φυσικά κι εδώ η απάντησή σας είναι: ανθρώπινο λάθος. Φταίει οδηγός, φταίει ο φορτηγατζής, ή όπως λέει η Ε.Ε. φταίει ο «χρήστης του Οδικού Δικτύου».
Ειδική αναφορά έκανε για τις λεωφορειολωρίδες υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση αξιοποιεί τον νέο ΚΟΚ για να περάσει την αντιδραστική της πολιτική σε βάρος των ταξιτζήδων και υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο, αφού επιτρέπει τη χρήση μόνο στα πανάκριβα ηλεκτρικά οχήματα που το κόστος τους είναι απαγορευτικό για έναν αυτοαπασχολούμενο.
Κατέληξε λέγοντας ότι «ο νέος ΚΟΚ δεν μπορεί να επιλύσει τα σοβαρά προβλήματα της οδικής ασφάλειας. Είναι φτιαγμένος και αυτός από τα σάπια υλικά των ευρωπαϊκών στρατηγικών που έχουν ως κριτήριο την αντιμετώπιση της ζωής του λαού ως κόστος, την αποθέωση της ατομικής ευθύνης και της λογικής του ανθρώπινου λάθους, αλλά και τη στήριξη της κερδοφορίας των μεγάλων ομίλων και μαζί φέρνουν και νέες αντιδραστικές διατάξεις για την ενίσχυση της καταστολής και παρακολούθησης με στόχο τον εχθρό λαό. Για όλους αυτούς τους λόγους, καταψηφίζουμε επι της αρχής.»
