Πίνακες γνωστών ζωγράφων κοσμούν τους διαδρόμους του 10ου σχολείου στον Βόλο, βοηθώντας τους μαθητές να εισαχθούν στο πνεύμα της τέχνης από νωρίς και η θεά Αθηνά αναλαμβάνει τον ρόλο της να μεταδώσει ψήγματα σοφίας.
Η δημοσιογράφος της ΕΡΤ Φρόσω Παύλου παρουσιάζει την πρωτοβουλία μιας δασκάλας, η οποία θέλησε να εμφυσήσει στα παιδιά παλιές διαχρονικές αξίες με νέους τρόπους.
Η Ευγενία -Χριστίνα Πόπη, δημιουργός- καθηγήτρια γερμανικής φιλολογίας, μιλά για μια έμπνευση της στιγμής, η οποία προέκυψε στο πλαίσιο των σκέψεων της βελτίωσης των δραστηριοτήτων της σχολικής κοινότητας για την επόμενη χρονιά.
Με το σκεπτικό ότι τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη πρόσβαση σε κόμικ και περισσότερο μαθαίνουν μέσω του διαδικτύου παρά από κάποιο βιβλίο, η συνέχεια ήταν προφανής. Σε ένα κόμικ πέρασε τις πανανθρώπινες αξίες, όπως αυτές αποτυπώνονται μέσω των Ολύμπιων θεών, οι οποίοι γίνονται οι ήρωες ενός εικονογραφημένου, το οποίο δεν είναι το κλασικό έντυπο, αλλά προς το παρόν λειτουργεί ηλεκτρονικά και διαδικτυακό. Σύμφωνα με την κ. Πόπη, το ηλεκτρονικό κόμικς είναι προσβάσιμο σε όλους ακόμη και σε εκπαιδευτικούς άλλων σχολείων που θα ήθελαν ενδεχομένως να συνεργαστούν επάνω σε αυτήν την ιδέα.
Η Αποστολία Κοτζαγιώτου, διευθύντρια του σχολείου, μιλά για τον ζήλο που έχει επιδείξει η δασκάλα και πως αυτό έγινε κτήμα των μαθητών, οι οποίοι επικοινωνούν με σύγχρονους τρόπους, αλλά πάντα για τα ίδια πράγματα. Η φύση, το περιβάλλον, η φιλοσοφία και οι επιστήμες βρίσκουν ένα καινούργιο μονοπάτι για να μιλήσουν στους μαθητές, οι οποίοι παίζουν και μαθαίνουν, ενώ το τελευταίο διάστημα επιδεικνύουν μεγάλη έφεση στις επιστήμες και διακρίνονται στους τομείς της φυσικής και των μαθηματικών. Μια πινακοθήκη δεν αρκεί για να παραχθεί γνώση, αλλά μπορεί να οδηγήσει την σκέψη στην αναζήτησή της.
Πόσο συναρπαστικό θα ήταν ένα κόμικς σε συνέχειες με την σχεδόν άγνωστη στους πολλούς μάχη των Θερμοπυλών το 279 π.Χ. (201 έτη μετά την θρυλική μάχη του 480 π.Χ. κατά των Περσών), όταν 152.000 Γαλάτες πεζοί και 24.400 ιππείς (γνωστοί μέσω των κόμικς ως Αστερίξ και Οβελίξ), συνοδευόμενοι από τις γυναίκες και τα παιδιά τους επιχείρησαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Οι βάρβαροι υπό τον Βρέννο επέδραμαν, σκορπώντας τον θάνατο, διαπράττοντας πρωτοφανείς θηριωδίες στο Κάλλιο (Καλλίπολη) και λεηλατώντας τους Δελφούς. Επειδή όμως τα γαλλικά παραμύθια, που επιχείρησαν να δημιουργήσουν ένα ψευδές αφήγημα, ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορία και επειδή οι άγριοι Γαλάτες (Κέλτες) δεν είχαν το μαγικό φίλτρο κάποιου Δρυίδη, τελικά υπέστησαν πανωλεθρία από έναν στρατό 28.000 Αιτωλών, Βοιωτών, Αθηναίων και Φωκέων, υπό την διοίκηση του Αθηναίου Κάλλιπου. Όσοι σώθηκαν τράπηκαν σε φυγή και ο αρχηγός τους Βρέννος αυτοκτόνησε. Τα κόκκαλα των εισβολέων σε χωράφια της περιοχής Κοκκάλια (εξ ού και το όνομα) μαρτυρούν ακόμη την συντριπτική ήττα των Γαλατών, παρά το ότι εφήρμοσαν την τριμαρκισία, μια ιδιαίτερη οργάνωση του ιππικού, σύμφωνα με τον Παυσανία.[1]
Στις Θερμοπύλες η “Κλειώ” έγραψε για μια ηρωική θυσία και έναν θρίαμβο των Ελλήνων. Γιατί αγνοείται το δεύτερο; Πιθανόν τα κόμικς και το διαδίκτυο να βοηθήσουν για να διδαχθούν οι μαθητές όσα τα βιβλία της επίσημης ιστορίας θεωρούν περιττά. Και πόσα άλλα…
[1] Παυσανίας, Ελλάδος περιήγησις, (10.10.10-11). Αν ο ιππέας σκοτωνόταν, ο σκλάβος ανέβαινε στο άλογο στη θέση του κυρίου του.
www.ertnews.gr
