Τη δική του, καυστική αλλά και ψύχραιμη, αποτίμηση για την αποχώρηση του Γιώργου Παπαδάκη από την εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα” έκανε ο δημοσιογράφος του Star Δημήτρης Μαρέδης, μέσα από ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Δημήτρης Μαρέδης, με λόγο μεστό και ευγενικό, σχολίασε ότι το τέλος της παρουσίας του Γιώργου Παπαδάκη στην πρωινή ζώνη του ΑΝΤ1 ήρθε «αργά», σημειώνοντας ότι ένας τόσο μεγάλος παρουσιαστής θα άξιζε να έχει αποσυρθεί στο απόγειο της διαδρομής του και όχι υπό το βάρος της φυσιολογικής φθοράς και της πτώσης της τηλεθέασης.
Στην ανάρτησή του, ο δημοσιογράφος υπογραμμίζει ότι, παρά την αδιαμφισβήτητη εμβληματική παρουσία του Παπαδάκη και τη σύνδεσή του με την ενημέρωση μιας ολόκληρης εποχής, η πορεία του δεν στερείται αντιφάσεων. Ιδιαίτερη κριτική άσκησε στην περίοδο των μνημονίων, όπου – όπως αναφέρει – ο Παπαδάκης επέλεξε να συνομιλήσει με τα κατώτερα ένστικτα της κοινωνίας, δίνοντας βήμα στον λαϊκισμό, στη συνωμοσιολογία και στην κινδυνολογία.
Ο Δημήτρης Μαρέδης θυμίζει ότι μέσα από την εκπομπή “Καλημέρα Ελλάδα” αναδείχθηκαν πρόσωπα όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης, αλλά και φαινόμενα όπως ο Αρτέμης Σώρρας, που αποδείχθηκαν στην πορεία ιδιαίτερα επιζήμια για τη χώρα.
Δεν παρέλειψε επίσης να στηλιτεύσει τη συμπεριφορά του Γιώργου Παπαδάκη εντός του στούντιο, κάνοντας λόγο για δυσανεξία προς τις συμπαρουσιάστριές του και για εκπομπές που περισσότερο έμοιαζαν με μονολόγους παρά με δημοκρατικούς διαλόγους.
«Υπάρχουν στη ζωή ορισμένες στιγμές που η μεγαλύτερη αρετή είναι η έγκαιρη αποχώρηση», σημειώνει με νόημα ο Δημήτρης Μαρέδης, αφήνοντας να εννοηθεί πως η επιλογή του Παπαδάκη να παραμείνει επί μακρόν στην τηλεοπτική επικαιρότητα επηρέασε αρνητικά την εικόνα του.
Ολοκληρώνοντας την ανάρτησή του, ο δημοσιογράφος επισημαίνει ότι η τηλεόραση χρειάζεται πλέον «περισσότερη σεμνότητα, ουσία και λιγότερη έπαρση», κλείνοντας με έναν ευγενικό αποχαιρετισμό στον ιστορικό παρουσιαστή, αλλά και με την προσδοκία μιας νέας εποχής πιο υπεύθυνης και ώριμης δημόσιας τηλεόρασης.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Μετά από τριάντα τέσσερα χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας, ο Γιώργος Παπαδάκης αποχαιρετά το “Καλημέρα Ελλάδα” και μαζί του ολοκληρώνεται ένα κεφάλαιο της ελληνικής τηλεόρασης που σημάδεψε – με τρόπο ανεξίτηλο – τη δημόσια σφαίρα.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι ο Παπαδάκης υπήρξε εμβληματικός. Ένας από τους τελευταίους της παλαιάς φρουράς, που συνέδεσε το όνομά του με την ενημέρωση της πρωινής ζώνης και μετέτρεψε το “Καλημέρα Ελλάδα” σε αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας του Έλληνα τηλεθεατή.
Ωστόσο, όπως συχνά συμβαίνει με τις μεγάλες πορείες, έτσι και η δική του διαδρομή δεν στερείται αντιφάσεων. Στα χρόνια της μεγάλης εθνικής δοκιμασίας, την εποχή των μνημονίων, ο Παπαδάκης επέλεξε – ενδεχομένως ασυνείδητα – να συνομιλήσει με τα κατώτερα ένστικτα της κοινωνίας: υπέθαλψε τον λαϊκισμό, έδωσε βήμα σε θεωρίες συνωμοσίας και κινδυνολογίας, ανέδειξε πρόσωπα και πολιτικές αντιλήψεις που, αν και πρόσκαιρα ελκυστικές, αποδείχθηκαν τοξικές για τη χώρα.
Η ανάδειξη του Γιάνη Βαρουφάκη σε “μεγάλο οικονομικό μυαλό” είναι μόνο μία από τις μνημειώδεις αστοχίες αυτής της περιόδου. Όπως και εκείνου του ανεκδιήγητου Σώρρα, που εμφανιζόταν στο πλατό ως σωτήρας της Ελλάδας και τελικά κατέληξε στη φυλακή.
Εξίσου επιβαρυντική υπήρξε η συμπεριφορά του εντός πλατό. Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η δυσανεξία του στη συνύπαρξη με τις συμπαρουσιάστριές του ήταν περισσότερο από εμφανής. Αντί για διαλόγους, επέβαλε μονολόγους. Αντί για σεβασμό, προσέφερε συχνά διακοπές, ειρωνείες και υποτίμηση. Το θέαμα ήταν πολλές φορές πιο κουραστικό παρά ενδιαφέρον και το κλίμα στις εκπομπές απαιτούσε γερά νεύρα από κοινό και συνεργάτες.
Υπάρχουν στη ζωή ορισμένες στιγμές που η μεγαλύτερη αρετή είναι η έγκαιρη αποχώρηση. Θα ήταν ίσως καλύτερο για τον ίδιο και την υστεροφημία του αν είχε επιλέξει να αποσυρθεί όταν ακόμη κυριαρχούσε – όχι τώρα που η φυσιολογική κόπωση και η καταφανής πτώση της απήχησης κατέστησαν την αποχώρηση αναπόφευκτη.
Ένας τόσο μεγάλος παρουσιαστής άξιζε ένα φινάλε στο ύψος της διαδρομής του: με πρωτοβουλία, όχι υπό το βάρος των αριθμών.
Ο απολογισμός του Γιώργου Παπαδάκη είναι αναμφίβολα σημαντικός. Μία πορεία γεμάτη επαγγελματικές νίκες, αλλά και αδιέξοδα. Μία προσωπικότητα που άφησε το στίγμα της, άλλοτε εμπνέοντας, άλλοτε απογοητεύοντας.
Η εποχή του κλείνει. Και ίσως είναι καλό που κλείνει. Γιατί ο δημόσιος λόγος, ειδικά στις μέρες μας, χρειάζεται περισσότερο σεμνότητα, ουσία και λιγότερη έπαρση.
Χρειάζεται να αφήνει χώρο.
Καλή συνέχεια στον Γιώργο Παπαδάκη. Και καλή τύχη σε μια τηλεόραση που αναζητά επιτέλους το μέτρο, τη σοβαρότητα, την υπευθυνότητα και σίγουρα πολύ λιγότερο εγωισμό.
