Ένα σπάνιο σκάφος του 1903 έδεσε για λίγες ημέρες στο παλιό λιμάνι και μάγεψε κατοίκους και επισκέπτες | το Eben Haezer, με τη χάρη ενός άλλου αιώνα και την καρδιά δύο σημερινών ταξιδιωτών, συνέχισε να γράφει το παραμύθι του, αγκυροβολημένο για λίγο στα νερά της Σκοπέλου, οι κάτοικοι της οποίας αγαπούν τους μύθους όσο και τη θάλασσα…
Μια απρόσμενη θαλασσινή έκπληξη περίμενε τους περαστικούς στη Σκόπελο: το Eben Haezer, ένα ιστορικό ιστιοφόρο του 1903, αγκυροβόλησε για λίγες ημέρες στο παλιό λιμάνι, τραβώντας όλα τα βλέμματα με την αρχοντιά και την ιδιαίτερη ιστορία του.
Το Eben Haezer είναι ένα ολλανδικό Sailing Tjalk, που γεννήθηκε πριν από 122 χρόνια στα ναυπηγεία της Ολλανδίας. Αρχικά λειτουργούσε ως εμπορικό πλοίο, με επίπεδη καρίνα και μικρό βύθισμα, ιδανικό για ρηχά κανάλια αλλά και ταραγμένες θάλασσες. Το 1978 μετατράπηκε σε πλωτή κατοικία, και σήμερα διατηρεί την αυθεντική πριτσινωτή του γάστρα, αναπαλαιωμένο με σεβασμό στην ιστορία και τη ναυτική του ταυτότητα.
Κάποια γιαγιά από τον Μώλο ορκίστηκε πως το άκουσε να τραγουδά τις νύχτες. Η Μαρία από το παλιό λιμάνι είπε στο γιό πως είδε φώτα να τρεμοπαίζουν στα φινιστρίνια του, σαν να είχε μέσα του ψυχές παλιών ναυτικών. Κανείς δεν το επιβεβαίωσε, μα και κανείς δεν το αρνήθηκε.
Οι τωρινοί ιδιοκτήτες, Jeanne και Luke, ταξιδεύουν με το Eben Haezer σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μας εξιστορούν πως έφεραν το πλοίο από το Αμβούργο, μέσω Δούναβη, Μαύρης Θάλασσας και Θάλασσας του Μαρμαρά, με προορισμό την Ελλάδα, ενώ σε λίγο ετοιμάζονται για τον γύρο της Μεσογείου, όπου σκοπεύουν να ζήσουν και να εργάζονται από το σκάφος για τουλάχιστον δύο χρόνια.
«Ύστερα από χρόνια αποκατάστασης, ζούμε πλέον πάνω στο πλοίο μας και ταξιδεύουμε. Ένα μεγάλο όνειρο γίνεται πραγματικότητα», μας είπαν με χαμόγελο.
Στη Σκόπελο, το Eben Haezer δεν πέρασε απαρατήρητο. Η ιδιαίτερη αισθητική του, τα ξύλινα πανιά και τα σχοινιά του, η αύρα του παρελθόντος που κουβαλούσε, όλα λειτούργησαν σαν μαγνήτης για τους λάτρεις της θάλασσας, της ιστορίας και της ναυτικής παράδοσης.
Κάτοικοι και επισκέπτες το αποκάλεσαν «καράβι των πειρατών». Και πράγματι, για λίγες ημέρες, το παλιό λιμάνι της Σκοπέλου θύμιζε σκηνικό βγαλμένο από άλλο αιώνα, εκεί όπου το παλιό και το νέο, το όνειρο και η πραγματικότητα, συναντήθηκαν πάνω σε ένα ξύλινο κατάστρωμα με φόντο το γαλάζιο Αιγαίο.
