Μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» έδωσε η Χριστίνα Παππά και μεταξύ άλλων η γνωστή ηθοποιός αναφέρθηκε στην πίστη της στον Θεό, ενώ ταυτόχρονα αποκάλυψε και το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε η εγγονή της.
Επίσης έκανε αναφορά στις μεγάλες δυσκολίες που έχει περάσει στη ζωή της, τονίζοντας ότι πάντα όταν προσευχόταν για κάτι, ερχόταν μία θετική αλλαγή. Επίσης, η Χριστίνα Παππά, μιλώντας για τον παιδικό διαβήτη που είχε η εγγονή της, τόνισε ότι πλέον το πρόβλημα υγείας έχει ξεπεραστεί.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη της Χριστίνας Παππά:
Πρόσφατα σε είδαμε και στον Ταξιάρχη της Μυτιλήνης. Είπες πολύ όμορφα λόγια εκεί… Σου δίνει δύναμη ο Άγιος; Ένιωσες ότι εκπλήρωσες το τάμα σου;
Να ξέρεις… και τώρα που μιλάμε, μόνο που το σκέφτομαι μου έρχεται να δακρύσω. Είναι κάτι που το πιστεύω απόλυτα, το κουβαλάω μέσα μου από μικρό παιδί. Πιστεύω πάρα πολύ στους Αγίους. Πιστεύω πάρα πολύ στην Εκκλησία μας. Πάντα προσεύχομαι και στην Παναγία και στον Άγιο Ταξιάρχη, που είναι προστάτης μας πια… αλλά και στον Άγιο Νεκτάριο.
Έχεις νιώσει προσωπικά ότι οι προσευχές σου εισακούστηκαν;
Ναι, το έχω ζήσει πολλές φορές. Έχω περάσει πάρα πολύ δύσκολα στη ζωή μου. Και κάθε φορά που έκανα την προσευχή μου και ζητούσα κάτι, όχι εγωιστικά, με πίστη και καρδιά, την επόμενη μέρα συνέβαινε κάτι καλό. Έστω ένα σημάδι. Μια αλλαγή. Μια ανάσα. Γι’ αυτό και έχω απόλυτη πίστη. Απόλυτη, μα απόλυτη πίστη. Και αυτή η πίστη είναι που με κρατάει όρθια.
Ωστόσο, σε αναστάτωσε αυτό το περιστατικό με τη μικρή; Διάβασα ότι η εγγονή σου πάσχει από κάτι πάρα πολύ σπάνιο…
Να σου πω την αλήθεια, δεν μου αρέσει να λέμε «σπάνια ασθένεια». Μπερδεύονται έτσι τα πράγματα. Ίσως εγώ να τοποθετήθηκα λάθος ή να μην έγινε σωστά κατανοητό. Δεν ήταν κάτι τραγικό, ήταν βρεφικός διαβήτης, που όντως είναι εξαιρετικά σπάνιος. Τα βρέφη δεν εμφανίζουν σχεδόν ποτέ διαβήτη. Αλλά, δόξα τω Θεώ, ήταν παροδικός. Ξεπεράστηκε. Πέρασε.
Παρ’ όλα αυτά, τέτοιες καταστάσεις φαντάζομαι ότι σε ταράζουν…
Εννοείται. Είσαι ανήμπορος, ειδικά όταν πρόκειται για ένα βρέφος, για το εγγόνι σου. Όμως και εκεί, κράτησα την πίστη μου. Είπα «θα περάσει» και πέρασε. Και είμαι ευγνώμων.
Μου είπες πριν για την πίστη σου και τη δύναμη που παίρνεις από τους Αγίους. Θέλεις να μου πεις λίγο περισσότερο για εκείνες τις μέρες;
Κοίτα… εκείνες τις μέρες και η Άννα, η μαμά της μικρής, έκανε τάμα στον Άγιο Νεκτάριο. Εγώ στον Άγιο Ταξιάρχη. Είχαμε παραδοθεί στην προσευχή. Και θυμάμαι ένα βράδυ, πέφτω για ύπνο και μου ‘ρχεται να κλάψω. Και λέω: «Χριστέ μου, έχεις κάνει τόσα θαύματα στα παιδιά μας… κάνε κι αυτό. Βοήθησέ μας».
