Στη Σκωτία, μέσα στη γραφική λίμνη Loch Leven, υπάρχει ένα μικρό νησάκι με την ονομασία Eilean a’ Chomhraidh ή αλλιώς «Το Νησί της Συζήτησης» και δεν είναι απλώς ένας φυσικός προορισμός.
Το νησί συνδέεται με μια τοπική παράδοση που δείχνει τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο οι κοινότητες του παρελθόντος επιχειρούσαν να επιλύσουν τις διαφορές τους.
Σύμφωνα με την παράδοση, όταν προέκυπταν διαφωνίες ανάμεσα στους κατοίκους -συνήθως για θέματα γης ή τοπικών υποθέσεων- οι αντίπαλες πλευρές μεταφέρονταν με βάρκα στο νησάκι. Εκεί, έπρεπε να μείνουν μέχρι να βρουν λύση.
Η τοποθεσία είχε ουδέτερο χαρακτήρα, λειτουργώντας σαν ένα είδος «παραδοσιακού δικαστηρίου», αλλά χωρίς δικαστές. Η συμφιλίωση στηριζόταν αποκλειστικά στη διάθεση για διάλογο.
Ο ρόλος του ουίσκι και του τυριού
Η σκωτσέζικη παράδοση δίνει και μια χιουμοριστική διάσταση για τον ρόλο του ουίσκι και του τυριού. Σύμφωνα με τις διηγήσεις, είχαν μαζί τους ουίσκι, τυρί και παραδοσιακά κριθαρένια παξιμάδια, ώστε η συζήτηση να διεξάγεται σε πιο χαλαρό και φιλικό κλίμα.
Μάλιστα, λέγεται πως σε διάστημα περίπου 15 αιώνων καταγράφηκε μόλις ένας φόνος στην περιοχή -γεγονός που συχνά αποδίδεται στην αποτελεσματικότητα της παράδοσης του νησιού.
Όταν τελικά επιτυγχανόταν συμβιβασμός, οι συμμετέχοντες στις διαπραγματεύσεις έπλεαν σε ένα γειτονικό νησί, το Eilean na Bainne -γνωστό και ως «Νησί της Συμφωνίας» ή «Νησί της Διακήρυξης». Εκεί καταγραφόταν επίσημα η συμφωνία, ώστε να είναι δεσμευτική για όλους.
Το Νησί της Συζήτησης αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς οι τοπικές κοινωνίες αξιοποιούσαν τον διάλογο, την απομόνωση από την καθημερινότητα και ακόμη και τη φιλοξενία του καλού φαγητού και ποτού για να καταλήξουν σε λύσεις.
