Δύο από τους πιο διάσημους αστεροειδείς του ηλιακού μας συστήματος, ο Bennu και ο Ryugu, ίσως αποτελούν θραύσματα ενός και μόνο γιγαντιαίου «μητρικού» αστεροειδούς, ο οποίος κατακερματίστηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb.
Αν αυτό επιβεβαιωθεί, οι δύο «αδελφοί» διαστημικοί βράχοι οι οποίοι έχουν πρόσφατα ερευνηθεί από αποστολές που έφεραν δείγματα τους πίσω στη Γη θα μπορούσαν να ρίξουν φως στο πώς σχηματίζονται και διασπείρονται οι οικογένειες αστεροειδών στη διαστημική μας γειτονιά.
Ο Bennu με διάμετρο περίπου 500 μέτρα μελετήθηκε από την αποστολή OSIRIS-REx της NASA η οποία προσεδαφίστηκε στον αστεροειδή το 2022, συνέλεξε δείγματα και τα επέστρεψε στη Γη τον Σεπτέμβριο του 2023. Τα δείγματα αυτά έχουν ήδη δώσει υποσχόμενα ευρήματα. Ο Ryugu, με διάμετρο περίπου 900 μέτρα εξερευνήθηκε το 2019 από την ιαπωνική αποστολή Hayabusa2 η οποία έφερε δείγματά του στη Γη τον Δεκέμβριο του 2020.
Και οι δύο αστεροειδείς έχουν σχήμα που θυμίζει σβούρα και θεωρούνται «δυνητικά επικίνδυνοι» λόγω του μεγέθους τους και της σχετικής εγγύτητας τους στη Γη. Ωστόσο, κανένας τους δεν αναμένεται να αποτελέσει απειλή για τον πλανήτη μας τουλάχιστον μέσα στον επόμενο αιώνα αν και η NASA παρακολουθεί στενά τον Bennu εξαιτίας μιας πολύ μικρής πιθανότητας να συγκρουστεί με τη Γη το 2,182.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες για την προέλευσή τους, με επικρατέστερη ότι ανήκουν στην οικογένεια Polana, η οποία δημιουργήθηκε όταν ένας γιγάντιος αστεροειδής διαλύθηκε στα πρώτα στάδια του ηλιακού συστήματος. Το μεγαλύτερο κομμάτι που διασώζεται από αυτό το αρχαίο σώμα είναι ο 142 Polana, ένας τεράστιος αστεροειδής με διάμετρο άνω των 55 χιλιομέτρων που βρίσκεται στη κύρια ζώνη αστεροειδών του ηλιακού μας συστήματος ανάμεσα στον Άρη και τον Δία.
Σε νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «The Planetary Science Journal» ερευνητές συνέκριναν φασματοσκοπικά δεδομένα του 142 Polana τα οποία συνέλεξε το James Webb με τα δείγματα του Bennu και του Ryugu που έφτασαν στη Γη. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και οι τρεις αυτοί αστεροειδείς παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες γεγονός που υποδηλώνει ότι πιθανότατα προήλθαν από τον ίδιο μητρικό αστεροειδή αν και η υπόθεση αυτή δεν έχει ακόμη επιβεβαιωθεί πλήρως.
«Πολύ νωρίς στον σχηματισμό του ηλιακού μας συστήματος πιστεύουμε ότι μεγάλοι αστεροειδείς συγκρούστηκαν και διαλύθηκαν σε κομμάτια, σχηματίζοντας μια “οικογένεια αστεροειδών” με τον Polana να αποτελεί το μεγαλύτερο σώμα που διασώθηκε. Τα ευρήματα «υποδηλώνουν ότι τα υπολείμματα αυτής της σύγκρουσης δεν δημιούργησαν μόνο τον Polana, αλλά και τους Bennu και Ryugu» δήλωσε Ανίτσια Αρεντότο πλανητική επιστήμονας στο Southwest Research Institute (SwRI) στο Τέξας, επικεφαλής της νέας μελέτης.
Και οι τρεις αστεροειδείς μοιράζονται την ίδια βασική σύσταση στοιχείων και ορυκτών, όπως ο άνθρακας και η μαγνητίτης, μια σπάνια μορφή οξειδίου του σιδήρου. Ωστόσο, υπάρχουν μικρές διαφορές στις συγκεντρώσεις αυτών των ουσιών μεταξύ του 142 Polana και των δειγμάτων από τον Bennu και τον Ryugu, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί ακόμη να εξαχθεί ένα οριστικό συμπέρασμα. Η ερευνητική ομάδα θεωρεί ότι αυτές οι αποκλίσεις πιθανότατα οφείλονται στις αντίστοιχες εξωτερικές επιφάνειες των αστεροειδών, οι οποίες έχουν τροποποιηθεί ελαφρώς από τότε που διασπάστηκαν.
Naftemporiki.gr
