Για τη συγκλονιστική γυναικοκτονία στον Βόλο μίλησε σήμερα στον ΝΕΟ 103,3 fm και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Μαρέδη η εγκληματολόγος Κέλλυ Ιωάννου, ξεκαθαρίζοντας τι σημαίνουν οι όροι «έγκλημα πάθους» και «εν βρασμώ ψυχής», που επικαλέστηκε ο 40χρονος καθ’ ομολογίαν δράστης στην απολογία του.
Η κ. Ιωάννου τόνισε ότι ο όρος «έγκλημα πάθους» χρησιμοποιείται για εγκλήματα που τελούνται υπό έντονη συναισθηματική φόρτιση – ζήλια, απιστία, απόρριψη. «Ο δράστης σε τέτοιες περιπτώσεις γνωρίζει τι κάνει, αλλά έχει μειωμένη ικανότητα ελέγχου των παρορμήσεών του. Δεν χάνει όμως τη συνείδηση της πράξης του», υπογράμμισε.
Όπως εξήγησε, η έννοια του «εν βρασμώ» δεν συνδέεται με ψυχιατρική πάθηση. «Το να αντιδρά κάποιος παρορμητικά δεν σημαίνει ότι πάσχει από σοβαρή ψυχική διαταραχή. Μόνο εάν αποδειχθεί επιστημονικά ότι υπήρχε ψύχωση ή άλλη βαριά ψυχική νόσος μπορεί να τεθεί ζήτημα μειωμένου καταλογισμού», σημείωσε.
Αναφερόμενη στη συμπεριφορά του δράστη μετά το έγκλημα, τόνισε ότι τα χαρακτηριστικά του παραπέμπουν σε μη οργανωμένο δράστη, όπως περιγράφει η τυπολογία του FBI: χρησιμοποίησε όπλο ευκαιρίας, έδρασε μπροστά στα παιδιά του, δεν είχε σχέδιο διαφυγής και παρέμεινε κοντά στον τόπο του εγκλήματος.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο γεγονός ότι η δολοφονία έγινε μπροστά στα τέσσερα ανήλικα παιδιά:
«Το να σκοτώνεις παρουσία των παιδιών δεν συνιστά απλή “θόλωση”. Στην επιστήμη της εγκληματολογίας ερμηνεύεται ως ακραία προσπάθεια επιβολής. Δεν είναι ένδειξη ψυχικής νόσου, αλλά πράξη σκληρότητας που συχνά θεωρείται επιβαρυντικό στοιχείο».
Κλείνοντας, η εγκληματολόγος υπογράμμισε ότι η επίκληση του μειωμένου καταλογισμού δεν μπορεί να στηρίζεται σε συναισθηματικές εκρήξεις: «Ζήλια, θυμός ή οργή δεν αρκούν για να αναγνωριστεί μειωμένος καταλογισμός. Χρειάζεται επιστημονικά τεκμηριωμένη ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη για σοβαρή διαταραχή. Διαφορετικά, μιλάμε απλώς για μια ακόμη υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας με τραγική κατάληξη».
