Ο πρόεδρος του συμβουλίου φοιτητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Νίκος Νεαμονίτης μίλησε στο ΝΕΟ 103,3 και στη δημοσιογράφο, Τούλα Κεκάτου σχετικά με τις διαγραφές των «αιώνιων φοιτητών».
Μεταξύ άλλων ανέφερε:
Η ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες χρηματοδοτεί τη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση με τεράστιους πόρους, επενδύοντας στο μέλλον της χώρας. Η αλήθεια όμως είναι πως επί πολλά χρόνια ανεχτήκαμε ένα παράλογο φαινόμενο: τη διατήρηση δεκάδων χιλιάδων εγγεγραμμένων φοιτητών, που ούτε σπουδάζουν, ούτε διαγράφονται. Ας μην κοροϊδευόμαστε Οι περισσότεροι από αυτούς τους φοιτητές δεν ενδιαφέρονται ούτε για τη γνώση ούτε για το πτυχίο.
Εμφανίζονται μία φορά τον χρόνο — στις φοιτητικές εκλογές για συγκεκριμένους σκοπούς και υποκινούμενοι από κόμματα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Νίκου Παππά του νυν ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ που μπήκε χωρίς εξετάσεις στη Νομική το 2008 και πήγε πρώτη φορά στην σχολή πέρσι όχι για να παρακολουθήσει κάποια διάλεξη ή να δώσει εξεταστική… αλλά για να ψηφίσει κατάληψη κατά των μη κρατικών πανεπιστημίων…. Το παράδειγμα αυτό είναι χαρακτηριστικό για το τι συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα μας. Ένα καθεστώς ασυδοσίας, που δεν υπάρχει σε καμία σοβαρή ευρωπαϊκή χώρα. Δεν μπορούμε να ζητάμε σύγχρονα και αξιόπιστα πανεπιστήμια και να επιτρέπουμε παράλληλα την εργαλειοποίηση της φοιτητικής ιδιότητας για μικροπολιτικά οφέλη.
Η κυβέρνηση όμως, με τον Νόμο 4957/2022, επιτέλους έθεσε όρια. Όχι για να τιμωρήσει, αλλά για να επαναφέρει τη λογική και την ευθύνη στο πανεπιστημιακό οικοσύστημα. Όποιος σπουδάζει, προχωρά. Όποιος εργάζεται, νοσεί ή έχει αντικειμενικά εμπόδια, εξαιρείται. Όποιος εγγράφεται και εξαφανίζεται, όμως, δεν μπορεί να στοιχίζει αιώνια στον Έλληνα φορολογούμενο. Συγκεκριμένα το άρθρο 76, ορίζει σαφείς διατάξεις περί αιώνιων φοιτητών, αλλά περιλαμβάνει και ευνοϊκές εξαιρέσεις για αρκετές περιπτώσεις — συμπεριλαμβανομένων εργαζομένων, αθλητών και φοιτητών με προβλήματα υγείας ή αναπηρίες. Για σοβαρούς λόγους υγείας που ανάγονται στο πρόσωπο του φοιτητή ή στο πρόσωπο συγγενούς πρώτου βαθμού εξ αίματος ή συζύγου. μερική φοίτηση, το δικαίωμα αυτό, που συνεπάγεται έως και διπλασιασμό του πραγματικού χρόνου φοίτησης έχουν οι φοιτητές που αποδεδειγμένα εργάζονται τουλάχιστον είκοσι ώρες την εβδομάδα, οι φοιτητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, καθώς επίσης και οι φοιτητές που είναι παράλληλα αθλητές, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Τέλος φοιτητές που το επιθυμούν και δεν έχουν υπερβεί το ανώτατο όριο φοίτησης μπορούν να διακόψουν τις σπουδές τους, από ένα εξάμηνο έως το πολύ για 2 χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, αναστέλλεται κατά τον χρόνο διακοπής της φοίτησης η φοιτητική ιδιότητα και δεν επιτρέπεται η συμμετοχή σε καμία εκπαιδευτική διαδικασία. (Αυτό βέβαια μπορεί να παρακάμψει και οι φοιτητές να δώσουν μαθήματα σε συνενόηση με τους καθηγητές.).
Όσο αφορά τις διαγραφές παλιοί φοιτητές που έχουν ολοκληρώσει τουλάχιστον το 75% του προγράμματος των σπουδών τους και έχουν συμμετάσχει με επιτυχία τουλάχιστον σε 2 εξεταστικές περιόδους των τελευταίων δύο ακαδημαϊκών ετών, θα έχουν το δικαίωμα να παρατείνουν τη φοίτησή τους για έως 1 χρόνο επιπλέον . Το πανεπιστήμιο θεσσαλίας είναι κατά σειρά το 6 πανεπιστήμιο με τους περισσότερους αιώνιους φοιτητές. Συγκεκριμένα πρόκειται να διαγραφούν περίπου 16.000. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν έχουν πατήσει στο αμφιθέατρο για πάνω από μία δεκαετία. Αυτό δεν είναι «ακαδημαϊκή ελευθερία», είναι προστασία της αδράνειας.
Η διαγραφή τους:
Απελευθερώνει διοικητικούς πόρους
Επιτρέπει ορθολογικό σχεδιασμό προγραμμάτων σπουδών
Δίνει κίνητρο στους ενεργούς φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εντός εύλογου χρόνου
Πρόκειται για μια δίκαιη μεταρρύθμιση, που ανταμείβει τους συνεπείς, προστατεύει τους ευάλωτους, και διασφαλίζει ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο θα πάψει να είναι καταφύγιο ακινησίας και ανομίας.
Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας οφείλει να δείξει τον δρόμο. Να μην φοβηθεί το πολιτικό κόστος, ούτε τις φωνές μιας θορυβώδους μειοψηφίας. Αν θέλουμε πραγματικά πανεπιστήμια παραγωγής γνώσης και αξίας, πρέπει να βάλουμε τέλος στο φαινόμενο του «αιώνιου φοιτητή» όπως το ξέραμε.
Για την κατάσταση στο γεωπονικό με αφορμή και την επίκαιρη ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μεικοπουλος: ο Πρύτανης ήταν από την πρώτη στιγμή θετικός και διατεθειμένος να μας ακούσει σοβαρά και να συμβάλλει αποτελεσματικά ώστε να επιλυθούν. Του παρουσιάσαμε αναλυτικά όλα τα ζητήματα, ένα προς ένα και λάβαμε συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις για την επίλυσή τους.
Πολύ σημαντικό είναι ότι ήδη από την 1η Ιουλίου — δηλαδή άμεσα — μπήκε συνεργείο στο κτήριο του Φυτόκου και ξεκίνησε η επισκευή της στέγης. Αυτό είναι το πρώτο και πιο επείγον έργο, και ο Πρύτανης μας διαβεβαίωσε ότι θα ολοκληρωθεί μέχρι τον Οκτώβριο.
Η αποκατάσταση αυτή χρηματοδοτείται από το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΑΠΔΕ) 2025, με ποσό 1.970.000 ευρώ, που έχει εξασφαλίσει το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας για τις σοβαρές ζημιές που προκάλεσε η κακοκαιρία “Daniel” στο Τμήμα μας.
Επιπλέον, για το μεγάλο πρόβλημα της ψύξης–θέρμανσης, έχει εγκριθεί χρηματοδότηση ύψους 2.100 ευρώ, η οποία θα κατανεμηθεί ανάμεσα στο Γεωπονικό και στο Παπαστράτου, που αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Το δικό μας κτήριο έχει σαφώς πολύ μεγαλύτερη ανάγκη, και ζητήσαμε αναλογική προτεραιότητα.
Για τα υπόλοιπα θέματα, όπως:
την επισκευή των τουαλετών,
την αποκατάσταση των ανελκυστήρων,
την καθαριότητα και την απολύμανση των χώρων,
τον καθαρισμό των αεραγωγών,
την εγκατάσταση φαρμακείου και απινιδωτή,
την τοποθέτηση αυτόματου πωλητή,
μας δήλωσε ξεκάθαρα ότι ήδη έχουν κινηθεί οι διαδικασίες και ότι υπάρχει βούληση να λυθούν το συντομότερο δυνατόν.
Ακούστε τη συνέντευξη στο 01:24:50:
